«Бульба прыйшла да беларусаў некалькі стагоддзяў таму. А што нашы продкі елі дагэтуль? Буракі — самая народная гародніна», — такімі разважаннямі аднойчы падзяліўся са мной шэф-повар сталічных рэстаранаў нацыянальнай кухні. У сваіх меню ён, дарэчы, па-рознаму імкнецца пераасэнсаваць буракі, даказваючы, што яны могуць быць не толькі асновай баршчу, халадніку, вінегрэту і селядца «пад футрам».

Насычана-ружовыя клубні сапраўды здольныя выступіць у якасці самастойнай стравы, якая спадабаецца і гурманам, і тым, хто проста сочыць за фігурай і здароўем. Характэрны смак і лагодная тэкстура, максімум карысці і мінімум калорый — хто ад такога спалучэння адмовіцца?
Але буракі трэба ўмець гатаваць. Няправільны падыход з сакавітага клубня можа забраць усе фарбы. Менавіта таму ў рэстаранах буракі часцей не вараць, а запякаюць. Так яны атрымліваюцца мяккімі, з насычаным колерам. Смак не вымываецца ў ваду, літаральна запячатваецца ўнутры.
Яшчэ адна важная акалічнасць — правільна падабраныя прыправы. Далёка не ўсе травы будуць гарманіраваць з буракамі. Добрай парай караняплодам стануць чабор ці размарын.
Самы просты варыянт запякання буракоў — у алеі з травамі і часнаком. Папярэдне добра мыем караняплоды і чысцім іх. Рэжам на невялічкія брускі ці кубікі. Далей чысцім часнок і давім яго. Выкладваем усё гэта ў форму для запякання, солім і дадаём чабор (сухі ці свежы — які знойдзецца на кухні). Паліваем алеем і добра перамешваем: кавалачкі буракоў з усіх бакоў павінны быць ім пакрытыя. Пасля накрываем форму фольгай і адпраўляем у духоўку прыкладна на гадзіну пры 180–190 градусах. Буракі гатовыя тады, калі відэлец будзе лёгка ўваходзіць у гародніну.ВАМ СПАТРЭБІЦЦА:
Буракі — 3–4 шт. сярэдняга памеру
Сыр мацарэла — 8–10 маленькіх шарыкаў
Алей — 3–4 ст. л.
Часнок — 1 шт.
Чабор — 1 ст. л.
Не спяшайцеся падаваць на стол гарачыя караняплоды — дайце ім астыць і такім чынам раскрыць смак. На буракі пакладзіце шарыкі мацарэлы і зяленіва. Пры жаданні можна пасыпаць гатовую страву кунжутам ці гарбузікамі.
kurak@sb.by