Przyszłość jest konkretna. Pod tym względem, że wynika z rzeczywistości. Związek między teraźniejszością i przyszłością zawsze jest wyraźny. Jeśli dziś dzieci idą po wiedzę do nowoczesnej szkoły, jutro będziemy mieli inteligentne, dobrze wykształcone młode osoby, ktуre zrealizują to, co na razie jest tylko w ambitnych planach. To bardzo dobra tradycja, ponieważ łączy teraźniejszość i przyszłość.O drodze do wiedzy, ktуrą podążą uczniowie nowej szkoły, opowie w naszym czasopiśmie publikacja “Otwarta lekcja”.
W pierwszej kolejności człowiek, jeśli zapytać go o samopoczucie, pomyśli o zdrowiu. Socjolodzy niedawno zbadali inną kategorię — samopoczucie społeczne ludności. Ludzi pytano o ich dobrobyt, zadowolenie z życia, nurtujące problemy w kraju i świecie, zdanie na temat sytuacji społeczno-gospodarczej, politycznej w kraju, poziom zaufania do instytucji państwowych. O wynikach badań w artykule “Portret na tle społecznym”.
Z lekcji geografii wiemy, że położenie geograficzne może być dogodne i niedogodne. Białoruś miała pod tym względem szczęście. “Środek Europy”, “most między Wschodem a Zachodem”, “państwo tranzytowe” — istnieje wiele określeń używanych przez dziennikarzy pod adresem naszego kraju. Białoruś zamierza maksymalnie wykorzystać swуj potencjał. Całkiem niedawno uchwalona została strategia rozwoju potencjału tranzytowego Białorusi w latach 2011 — 2015. Program obejmuje rуżne dziedziny — tranzyt energetyczny, przewozy lotnicze, transport kolejowy i samochodowy, ruch internetowy. Rząd liczy na to, że po jego realizacji dochody z tranzytu w 2015 roku osiągną ponad 3 miliardy dolarуw USA. O zaletach białoruskiego tranzytu przeczytasz w publikacji “Na skrzyżowaniach Europy”. Tego lata Białoruś po raz pierwszy w historii weszła na globalny rynek kapitałowy. Kraj emitował euroobligacje na kwotę 1 miliarda dolarуw USA. Taką samą kwotę dzięki nowemu narzędziu finansowemu planuje się pozyskać w przyszłym roku. Artykuł “Debiut finansowy” opowiada o atrakcyjności białoruskich papierуw wartościowych w oczach inwestorуw.
Praktyka światowa dowodzi, że biznes inkubatory zmniejszają ryzyko zgonu małego biznesu w pierwszym roku życia prawie o 30 procent. Zresztą na Białorusi struktury wspomagające początkujących biznesmenуw na razie działają według własnych przepisуw rуżniących się nieco od doświadczenia międzynarodowego. Ministerstwo Gospodarki oszacowało, że w kraju w tej chwili działa 50 ośrodkуw wsparcia biznesu. Oferują przeważnie usługi doradcze i pomoc w sporządzeniu biznes planu, przeprowadzeniu badań marketingowych, szkoleniu pracownikуw dla podmiotуw małego biznesu. Przy tym Ministerstwo Gospodarki podkreśla, że usługi ośrodkуw są potrzebne. Tylko w ciągu 6 miesięcy bieżącego roku skorzystało z nich 35 tysięcy osуb. O pożyteczności biznes inkubatorуw mуwi się w artykule “Odporność dla biznesu”.
Litwa i Białoruś budują wspуlny most łączący Europę Zachodnią i Wschodnią. Chociaż bardziej prawidłowo jest powiedzieć: odbudowują. Litwa ma dostęp do Morza Bałtyckiego, jest członkiem Unii Europejskiej, Białoruś graniczy z Rosją. W ten sposуb dwa kraje łączą rуżne części Europy — zachodnią i wschodnią. Jeszcze 200 lat temu kraje wspуłistniały w ramach jednego państwa — Wielkiego Księstwa Litewskiego, Ruskiego, Żmudzkiego. W litewskich Trokach i w białoruskim Nowogrуdku obok stoją kościуł, cerkiew, synagoga — symbole wielokulturowego ustroju. Teraz Litwa i Białoruś mogą być dla Europy przykładem tolerancji wobec rуżnych tradycji, religii, wyznań. W obu państwach o potrzebnym całemu światu doświadczeniu wspomina się coraz częściej. Mimo granic ludzie przyjeżdżają jak sąsiad do sąsiada. Więcej o tym w artykule “Po sąsiedzku”.
W 1720 roku właściciel Zelwy (obecnie miejscowości w obwodzie grodzieńskim) książę Antoni Kazimierz Sapieha otrzymał od krуla polskiego i wielkiego księcia litewskiego Augusta II przywilej targowy dający możliwość przeprowadzenia w mieście corocznych targуw z okazji dnia św. Anny. Trwały przez miesiąc, od 26 lipca, i szybko zdobyły sławę dużych targуw. Przyjeżdżali tu kupcy nie tylko z Białorusi i Litwy, ale i z Moskwy i Petersburga, Warszawy, Rygi, licznych rosyjskich guberni, Prus i nawet egzotycznej Turcji.
O targach św. Anny opowiadali podrуżni i historycy, wspominali w swoich utworach pisarze i poeci. Pod koniec lat 30. XX wieku tradycja zanika. Dziś targi w Zelwie uratowano przed zapomnieniem. O tym w artykule “W Zelwie odrodzono tradycje”.
Tradycja odradzania dobrej sprawy to rуwnież wkład w przyszłość. To chęć kontynuowania dobrego, pożytecznego, by nie urywały się więzi wszystkiego, co przynosi owoce.
Wiktor Charkow, redaktor czasopisma
Беларусь.Belarus
