Цiма Парвела. Эла i сябры. Мiнск, Мастацкая лiтаратура, 2017.
Папулярны фiнскi дзiцячы пiсьменнiк Цiма Парвела ўпершыню загучаў на беларускай мове дзякуючы перакладчыцы Алене Казловай i ўпершыню пабываў на Беларусi падчас Мiнскай мiжнароднай выставы–кiрмашу, дзе адбылася прэзентацыя кнiгi. Вясёлай, нават трохi хулiганскай, таму што прыгоды фiнскiх школьнiкаў i iх настаўнiкаў не могуць не развесялiць нават самага сур’ёзнага чалавека. Праўда, кагось занадта сур’ёзнага, хто лiчыць, што вучоба — гэта вам не смешачкi, мо i абурыць... Як абуралi педантаў кнiгi Астрыд Лiндгрэн i Памэлы Трэверс. Але менавiта на такiх тэкстах гадуюцца асобы, якiя не губляюць пачуцця гумару i не затойваюць крыўду на ўвесь свет. Дзяўчынка Эла i яе сябры здагадваюцца, што настаўнiка матэматыкi хтосьцi шантажыруе. Праўда, хiтра зладжаная ў парку пастка выяўляе замест шантажыста настаўнiцу суседняга класа, якая, аказваецца, збiраецца з iх ментарам у вясельнае падарожжа. Ехаць iм даводзiцца з падмененым рупнымi вучнямi чамаданам, у якiм замест рэчаў — комiксы пра Дональда Дака. Расповед, як вясёлы клас хадзiў у тэатр, варта разбiраць на ўроках, каб пасля не злавацца на выхаванцаў, што перабiваюць артыстаў i шаргочуць фанцiкамi. А то i ў рэальнасцi вылезе якi хлопец на сцэну, каб падказаць няшчаснаму ваўку, што падступны Чырвоны Каптурок яго заб’е. Не любiць аўтар фармалiстыкi школьнага жыцця. Таму калядны школьны спектакль ператвараецца ў сюррэалiстычны фарс, а экскурсiя з настаўнiкам i ягонай цяжарнай жонкай у музей i заапарк — у камедыю сiтуацый. Дарослыя i дзецi тут — зусiм не ўзорныя, але цiкавыя i вясёлыя. З атрыманага па заканчэннi першага класа сертыфiката можна зрабiць самалёцiк i запусцiць на дрэва, а тады з таго дрэва пажарнiкi здымуць вучня i ягонага настаўнiка, што палезлi за паперкай. I будуць не лаяцца, а рагатаць: «Раннi сёлета ўраджай, — сказаў адзiн пажарнiк».
Роберт Джеймс Уоллер. Мосты округа Мэдисон. Москва, Рипол классик, 2016.
Книжку эту взяла, помня, что есть снятый по ней фильм с Клинтом Иствудом, а это уже некая гарантия. С другой стороны, мы прекрасно знаем, что самую клишированную историйку могут с помощью аннотаций и оформления подать как шедевр. И когда я читаю на обложке «Мостов округа Мэдисон»: «Трудно представить себе лучшую книгу о любви», так и хочется возразить: «Да легко». От «Любви во время чумы» Маркеса до «Норвежского леса» Мураками. Ну да ладно, Уоллера никто с Маркесом рядом не ставит. Коротенькая история о четырех днях любви и двух неправильных судьбах. Это в сказках красна девица всегда выпрыгивает в окно к доброму молодцу, и тот увозит ее в прекрасное далеко. А в жизни немножечко иначе... Жена фермера из Айовы Франческа, по прежней специальности — литературовед, знакомится с романтичным бродячим фотографом Робертом Кинкейдом. Пока фермер и дети на ярмарке продают бычка, между Франческой и Робертом вспыхивает страстный роман. Но женщина не может бросить семью, благородный Роберт все понимает. И больше они никогда не увидятся. А потом шокированные дети, обнаружив после смерти матери ее письма и дневники, предлагают трогательную историю писателю. Вот, мол, как сильно любили и как трепетно друг друга оберегали... Что ж, идеальна та любовь, которая превращена в миф, и нет в нем воспоминаний о ссорах, грязных носках и надоедливом храпе возлюбленного. Впрочем, это уже мой скептицизм.
Издания для обзора предоставлены книжным магазином «Академическая книга», Минск, пр-т Независимости, 72.