Wiktar Awieryn ze swoimi studentami
O tym, że takie prace są potrzebne, przekonuje awaria w elektrowni jądrowej Fukushima 1 w Japonii sprzed czterech lat. W tym rozwiniętym, wykorzystującym najbardziej zaawansowane technologie kraju tragedii się nie spodziewano.
To, co się stało, zmusiło społeczność międzynarodową opracować środki, działania i akty normatywne, które pozwolą wszystkim państwom w ekstremalnej sytuacji działać szybko i prawidłowo. Właśnie po to powołano komisję międzynarodową, w której skład weszli przedstawiciele do spraw bezpieczeństwa jądrowego z Stanów Zjednoczonych, Francji, Wielkiej Brytanii i Japonii. Jako eksperta zaproszono także Wiktara Awieryna, jedyną osobę z państw WNP. Komisja pracuje już od kilku lat. Spotkania i dyskusje odbywają się we Francji i Japonii.
— Rezultatem naszej pracy będzie dokument, który w najmniejszych szczegółach, krok po kroku, ustali działania wszystkich służb w sytuacjach nadzwyczajnych na obiektach energetyki jądrowej. Pozwoli to w przypadku awarii sprowadzić jej skutki do minimum — opowiada uczony o zadaniach komisji międzynarodowej.
Dokument ma być zakończony w przyszłym roku, po czym trafi do wszystkich państw wykorzystujących energetykę jądrową. W najbliższym czasie dołączy się do nich Białoruś, która buduje własną elektrownię jądrową.
Problematykę bezpieczeństwa radiologicznego Wiktar Awieryn bada od 1989 roku. Najpierw na stanowisku wicedyrektora do spraw nauki białoruskiego Instytutu Radiologii, a od 2007 roku — na stanowisku dyrektora. Specjaliści instytutu przygotowali kilkadziesiąt programów dotyczących bezpiecznego rozwoju skażonych terenów, nowych technologii produkcji rolnej, uzyskania czystych produktów. Sam Wiktar Awieryn jest autorem setek publikacji, kilkudziesięciu książek i monografii poświęconych problemom przezwyciężenia skutków awarii w elektrowni jądrowej w Czarnobylu. Jego praca habilitacyjna była poświęcona minimalizacji dawek promieniowania wewnętrznego człowieka, będącego skutkiem spożycia wyrobów mięsnych.
Od ubiegłego roku Wiktar Awieryn pracuje na stanowisku dziekana Wydziału Biologicznego Homielskiego Uniwersytetu Państwowego imienia Francyska Skaryny i stara się przekazać wiedzę i doświadczenie młodzieży, uważając to za równie ważne zadanie. Po awarii wydoroślało już całe pokolenie osób, które mało wiedzą o pracach przeprowadzonych na rzecz przezwyciężenia skutków największej awarii przemysłowej ХХ wieku.
— Absolwenci uczelni wyższych niechętnie jadą do regionów, które ucierpiały wskutek awarii. Gdy pytam, dlaczego — mówi Wiktar Awieryn — oprócz stwierdzenia faktu, że była awaria i teren jest skażony, nic więcej nie mogą powiedzieć. Młodzież nie wie, jak wiele zrobiono na rzecz przezwyciężenia skutków awarii, by dzisiaj można było bezpiecznie mieszkać na skażonych terenach. Poprzez system szkolnictwa tę wiedzę powinna przyswoić młodzież. Na Białorusi i na całym świecie.
Walancina Hryhoriewa
