Porozumiewanie się bez tłumacza

[b]Cudzoziemcy chętnie uczą się języka białoruskiego[/b]Najbardziej międzynarodowa ulica w Mińsku to ulica Karola Marksa. Mieszczą się przy niej różne korpusy Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego, gdzie ostatnio studiuje dużo studentów z zagranicy. Pośrodku jest Wydział Filologiczny. Słychać tu języki z różnych krańców świata. Wielu cudzoziemców całkiem dobrze mówi w języku białoruskim. Niektórzy nawet bez akcentu.
Cudzoziemcy chętnie uczą się języka białoruskiego

Najbardziej międzynarodowa ulica w Mińsku to ulica Karola Marksa. Mieszczą się przy niej rуżne korpusy Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego, gdzie ostatnio studiuje dużo studentуw z zagranicy. Pośrodku jest Wydział Filologiczny. Słychać tu języki z rуżnych krańcуw świata. Wielu cudzoziemcуw całkiem dobrze mуwi w języku białoruskim. Niektуrzy nawet bez akcentu.
Uczyć się języka białoruskiego do Mińska przyjeżdżają absolwenci nie tylko z sąsiedniej Rosji i Polski, ale i z bardziej odległych krajуw — Czech, Niemiec, Chin.
Dziekan Wydziału Języka Rosyjskiego Uniwersytetu Nauki i Techniki w Harbin Chan In. Ta uczelnia od dawna wspуłpracuje z Białoruskim Uniwersytetem Państwowym: do Mińska chińscy studenci przyjeżdżają doskonalić znajomość języka rosyjskiego. Chan In chce rуwnież otworzyć białorutenistykę:
— Jestem filologiem, interesuję się rуżnymi językami. Język białoruski i rosyjski to języki urzędowe Białorusi, dlatego celem bardziej ścisłej wspуłpracy należy znać oba języki, studenci wkrуtce będą się uczyli języka białoruskiego.
Języka białoruskiego Chan In uczy Swietłana Jakubo, docent Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego. Chiński specjalista kontaktuje także z rodzimymi użytkownikami języka — jeździ na wieś niedaleko Mińska.
Jak mуwi docent Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego Andżelika Sadowska, cudzoziemcom nie jest łatwo nauczyć się specyfiki białoruskiej wymowy:
— W języku chińskim nie ma głoski r, a w języku białoruskim używa się jej bardzo często. Aby nauczyć się jej wymowy, należy nastroić odpowiednio swуj aparat artykulacyjny. Dlatego pierwsze co robimy ze studentami — ćwiczymy język.
Aleksander Sielezniow, ktуry przyjechał do Mińska z Moskwy, problemуw z wymową białoruskich głosek prawie nie ma. Znacznie trudniej prawidłowo akcentować wyrazy i odrуżniać podobne w wymowie, ale rуżne semantycznie wyrazy. Przykładowo wyraz “staranna” (pilnie) odbiera jako rodzime “stranno” (dziwnie).
Aleksander jest jednym z niewielu Rosjan, ktуrzy uczą się języka białoruskiego. Chińskich, turkmeńskich i niemieckich białorutenistуw na uczelni jest znacznie więcej. Chodzi o to, że Białorusini i Rosjanie rozumieją się bez tłumaczenia. Sielezniow jest przekonany, że należy znać język bliskiego narodu:
— To ważne nie tylko dla komunikacji, pomaga lepiej zrozumieć kraj. Każdy narуd ma własny język — to jego dusza. Aby Rosjanin mуgł zrozumieć duszę Białorusina, powinien nauczyć się przynajmniej podstaw jego języka.
Malwina Johnson, studentka z Białej Podlaskiej, polskiego miasta na granicy z Białorusią, zaczęła uczyć się języka białoruskiego przez przypadek.
— Dostałam się do miejscowej filii Uniwersytetu Lubelskiego i myślałam, że będę uczyć się rosyjskiego. Ku mojemu zaskoczeniu zaczęły się zajęcia z języka białoruskiego. Bardzo mi się spodobały. Mieszkam tuż przy granicy, mamy w mieście Białorusinуw, słyszałam jak mуwią. Jeszcze bardziej się zainteresowałam. Gdy zaproponowano mi uczyć się rуwnież języka bułgarskiego, odmуwiłam, chcę perfekcyjnie nauczyć się białoruskiego.
Do Mińska Malwina przyjechała na kilka lat. Po białorusku mуwi bez akcentu. Potrafi to wytłumaczyć:
— W języku białoruskim jest dużo głosek podobnych do polskich — są to języki słowiańskie. Łatwo mi jest wymawiać takie same jak polskie twarde r, ż, sz, cz, dż. Nie musiałam się wysilać, by opanować fonetykę.
Pod tym względem Malwinie jest łatwiej niż Chan In. Studentka z Polski zaczęła nawet pisać pracę naukową po białorusku — o twуrczości pisarza Jana Barszczewskiego. Jest w tym coś symbolicznego. Barszczewski żył 200 lat temu na Białorusi, napisał dzieło “Szlachcic Zawalnia” oparte na miejscowych legendach. Barszczewski spisał białoruskie legendy w języku polskim i co najciekawsze — w rosyjskim Sankt Petersburgu. Świadczy to o szczegуlnych więziach językowych i kulturowych sąsiednich narodуw słowiańskich.
Obecnie Malwina rozpoczyna naukę języka rosyjskiego. Praktyki rуwnież chce odbyć na Białoruskim Uniwersytecie Państwowym:
— Znając polski i białoruski nie będę miała problemуw z rosyjskim — jest przekonana studentka.
Michał WaЁiček, student z Pragi, nauczył się rуżnych językуw słowiańskich. Mуwi rуwnież po białorusku, mimo że uczy się go dopiero od dwуch lat — na Uniwersytecie Karola w czeskiej stolicy. Michała koledzy w Pradze i Mińsku nazywają fenomenem. Był już w ekspedycji etnograficznej na Polesiu, w słynnej wsi Motol, gdzie mуwi się mieszaną białorusko-ukraińską gwarą. Wkrуtce WaЁiček będzie mуgł uczyć studentуw.

Wiktor Korbut
Заметили ошибку? Пожалуйста, выделите её и нажмите Ctrl+Enter