Пры першым купанні нованароджанай дзяўчынкі ў ваду клалі:
- дзевяць (або сорак) зярнятак жыта, каб яна вырасла здаровай і змагла нарадзіць дзіця, працягнуць свой род;
- срэбную або медную манету самага маленькага кошту, каб тым самым “звесці” да мінімуму працягласць і хваравітасць яе месячных;
- дадавалі свежае малако, каб твар быў белы і чысты;
- некалькі вугольчыкаў, каб не паддавалася сурокам.
Пры першым рытуальным купанні хлопчыка ў ночвы клалі:
- збожжа (з той жа прадуцыравальнай мэтай — працяг роду);
- заручальны пярсцёнак бацькі: стаўшы сталым, мужчына будзе знаходзіцца па-за ахавальнай прасторай хаты (земляробства, паляванне, рыбалка), таму вакол яго ўжо ў пачатку жыцця ўзводзілі магічнае кола;
- у некаторых рэгіёнах маглі пакласці трохі мёду, каранёў дзівасілу, срэбную манету, каб хлопчык быў здаровым, прыгожым і багатым;
- пад ночвы клалі сякеру, малаток, цвік і т.п., каб закласці навыкі, неабходныя добраму гаспадару.
