Spotkałem się z malarzem Leonidem Dudarenką. Zajrzałem do jego pracowni, porozmawialiśmy. Leonid Dudarenko, ktуry ma ponad osiemdziesiąt lat, ciekawie opowiadał o malarstwie, twуrczości. Słuchałem i cały czas patrzyłem na obrazy, ktуre wisiały na ścianach. Malarz lubi rodzinne białoruskie krajobrazy, potrafi zaimponować skomplikowanymi wątkami. Rzucała się w oczy rуżnorodność postaci kobiet, ktуre wyglądały atrakcyjnie w pojedynkę na płуtnie, albo w pewnej sytuacji, ktуra była dla autora niezwykłą i niezapomnianą. Ktoś powie: nic dziwnego, ktуry z malarzy nie wybrał kobiety jako obiektu swojej twуrczości. I na pewno będzie miał rację.Rzeczywiście, kobiety inspirowały swoim pięknem, były przykładem dobroci, troski o bliskich, uosobieniem moralności. Malarz Leonid Dudarenko odbył tę drogę. Kobieta stała się głуwną postacią jego dzieła epickiego “Moja nieszczęsna Białoruś”, uosabia nadzieję na innym obrazie, mającym symboliczną nazwę “Początek wieku XXI”. Ten autor, jak wielu innych malarzy, pisarzy, poetуw wsławia kobietę, pokazuje jej wielką rolę społeczną w życiu, stanowisko społeczne. Najczęściej lepsze cechy kobiet wspomina się właśnie w marcu, gdy obchodzony jest Dzień Kobiet.
Narodowy Komitet Statystyczny w tym roku sporządził uogуlniony portret białoruskiej kobiety. Jest ciekawy, mimo że zachował wiele cech z ubiegłych lat. Eksperci komitetu statystycznego stwierdzili, że przeciętna obywatelka kraju to 42-letnia mężatka z dziećmi, zamieszkująca najczęściej w mieście. Co piąta ma wykształcenie wyższe, co druga — średnie zawodowe. Białorusinki są nie tylko piękne, ale i inteligentne. Studiują przeważnie na wydziałach ekonomii, humanistyki i socjologii. Białoruskie kobiety pracują w dziedzinie oświaty, zdrowia, hotelarstwie i przemyśle lekkim, handlu. Językiem ojczystym kobiety nazwały język białoruski, jednak w domu i pracy rozmawiają najczęściej po rosyjsku.
Takie są białoruskie kobiety w ujęciu statystyki. Wiadomo, że kobiet w naszym kraju jest więcej niż męższyzn. O osiemset tysięcy. Według danych Narodowego Komitetu Statystycznego na tysiąc męższyzn jest 1165 kobiet. Istnieją w warunkach surowej konkurencji pomiędzy sobą. Prawdopodobnie to zmusza je bardziej troszczyć się o swoje zdrowie i w efekcie długość życia kobiet jest większa niż mężczyzn. Średnio o dwanaście lat.
Statystyka nie wszystko bada. Ostatnio wspуłczesne białoruskie kobiety są bardziej samodzielne. Same potrafią rozwiązać wiele spraw, z ktуrymi dotychczas mogli sobie poradzić tylko mężczyźni. Pojawiło się wiele kobiet, ktуre prowadzą działalność gospodarczą, zajmują się nauką. Rola gospodyni domowej wcale nie jest monopolem kobiet, jak działalność intelektualna nie jest monopolem mężczyzn.
W tym numerze czasopisma opowiadamy o nieobojętnej kobiecie, pani poseł Izby Reprezentantуw Zgromadzenia Narodowego Walentynie Łuzinie. Autor zwraca uwagę na to, że coraz więcej turystуw — zarуwno białoruskich, jak i zagranicznych — przyjeżdża właśnie do powiatu oszmiańskiego obwodu grodzieńskiego. Przyciągają ich do przygranicznej z Litwą miejscowości nie tylko liczne postacie historyczne, ale i kreatywna praca naszych wspуłczesnych rodakуw, między innymi Walentyny Łuziny. Warto przeczytać artykuł “Piękna droga do Holszanуw”.
O malarzu Leonidzie Dudarence, ktуrego zawsze inspirowały kobiety, rуwnież dowiesz się więcej w tym numerze. W artykule “Kronikarz swojej epoki”. Malarz rzeczywiście wcielił wiele odmiennych cech w swojej twуrczości, ktуre potrafią wzbudzić autentyczną ciekawość.
Wiktor Charkow
redaktor czasopisma
“Беларусь. Belarus”
