Nowe zarysy Polesia

[b]Stworzenie pierwszego regionalnego parku przemysłowego “Polesie-Lelczyce” w obwodzie Homelskim obiecuje zostać znacznym wydarzeniem[/b]Projekt został prezentowany w maju tego roku podczas Homelskiego forum ekonomicznego, i od razu wywołał falę ciekawości inwestycyjnej. Chodzi o rozwój kraju poleskiego, który bogaty jest swymi złożami. Lecz nie tylko na poziomie teoretycznej propozycji, ale i konkretnych projektów rozpracowanych jako plany biznesowe.
Stworzenie pierwszego regionalnego parku przemysłowego “Polesie-Lelczyce” w obwodzie Homelskim obiecuje zostać znacznym wydarzeniem

W rejonie Lelczyckim aktywnie bada się złoże granituProjekt został prezentowany w maju tego roku podczas Homelskiego forum ekonomicznego, i od razu wywołał falę ciekawości inwestycyjnej. Chodzi o rozwуj kraju poleskiego, ktуry bogaty jest swymi złożami. Lecz nie tylko na poziomie teoretycznej propozycji, ale i konkretnych projektуw rozpracowanych jako plany biznesowe.
Zaczęcie to ma swoją historię. Planowało się ono w ciągu dziesięcioleci. Jeszcze w lata 70. zawisło ono w powietrzu, kiedy uczeni bezpośrednio podeszli do badania założy lelczyckiego regionu i przyległych do niego czterech poleskich dzielnic: Jelskiej, żytkowickiej, Mozyrskiej, Petrykowskiej. Zachуd Homelszczyzny okazał się niemal nadziewany minerałami. Teraz go nazywają nie inaczej jak białoruski Rur. Według analogii z bogatym minerałami obwodem Niemiec, jednej z najbardziej skutecznych placуwek inwestycyjnych w Europie.
A więc co chowa w sobie poleskie podglebie? Po pierwsze zasoby paliw i energii, ktуre są przedstawione złożami węgla brunatnego, łupkуw i torfu. Nie ma potrzeby mуwić, jak ważna jest ta dziedzina dla gospodarki republiki w sumie. Obecnie szczegulnie zbadane są wydobywalne złoża węgla brunatnego w żytkowickim i Petrykowskim rejonach, gdzie ogуlne rezerwy posiadają około 100 milionуw metrуw sześciennych. Poprzednio zbadane są rуwnież takie złoża węgla brunatnego jak Tonieżskie i Lelczyckie w dzielnicy Pуłnocnej. Ogуlne poprzednie rezerwy tu ponad 150 milionуw ton, prognozowe — ponad 250 milionуw. Na podstawie tych dwуch złoż możliwe jest budownictwo kopalni węgla mocą do 4 milionуw ton corocznie, oraz stacji elktrycznej i przedsiębiorstwa wytwуrczości nawozуw humusowych.
W centralnej części regionu znajduje się dużе Turowskie złoże łupkуw bitumicznych. Ogуlne jego rezerwy ponad 2,7 miliardуw ton. Łupki bitumiczne można rozpatrywać jako surowce energetyczne oraz duże potencjalne źrуdło dla rozwoju przemysłu chemicznego i wytwуrczości materiałуw budowlanych. Na złożu planuje się budownictwo energicznego kompleksu technologicznego z wytwуrczością oleju łupkowego i paliw gazowych oraz produkcją chemiczną. W kompleksie także możliwe jest stworzenie elektrowni.
Nie mniej wraża i ilość złoż inych minerałуw. Na przykład mocny potencjał złoża soli kamiennej w Mozyrskim rejonie. Tu planuje się budownictwo fabryki wytwуrczości sody. Już prowadzone badania, obecnie szuka się strategiczny inwestor...
Bogate te miejsca i materiałami budowlanymi. Na terytorium Lelczyckiego rejonu opracowuje się zloże granita Głuszkiewicze, ktуre graniczy z Ukrainą.
Do propozycji także jest rozbudowa złoża granita “Karier “Nadzieja”. Surowce tego złoża posiadają rzadkie i wyjątkowe właściwości estetyczne, dlatego priorytetowym kierunkiem jego inwestycyjnej rozbudowy może zostać stworzenie wytwуrczości materiałуw wykończeniowych z kamienia przyrodniego.
W Żytkowickim i Petrykowskim rejonach zbadane są złoża sapropeli, ktуry wykorzystuje się jako fosforowe nawozy. Obecnie ich rozbudowa prowadzi się nad jeziorem Czerwone. Możliwe jest budownictwo przedsiębiorstw fosforowych nawozуw sapropelowych w Petrykowskim rejonie.
Zaplanowany do realizacji jest kompleksowy projekt zbadania złoż sapropeli w Lelczyckim rejonie. Obecnie tu prowadzi się praca w kilku kierunkach: stworzenie nawozуw granulowanych na bazie torfu i sapropeli, wytwуrczość ziarn paliw z torfu, wytwуrczość humusu potasu, stworzenie bioaktywnych dodatkуw paszowych.
I to tylko osobne zarysy do potencjału poleskiego regionu. Mianowicie w tej części kraju, jak się okazało, skupione są poważne złoża węgla brunatnego, torfu, łupkуw bitumicznych, granitu, glin, sapropeli i innych zasobуw, ktуrych nie znaleźć w innych kątkach Białorusi. Są tutaj i rzadkie gatunki surowcуw: beryl, cyrkon, wysokie mineralizujące przemysłowe rozczyny, termalne wody. Wszystko realnie potrzebuje się w budownictwie, rolnictwie, metalurgii, dziedzinach chemicznej i perfumeryjnej, budowie aparatury, atomowym, lotniczym, kosmicznym przemyśle.
Przy tym jak podkreślają ekonomiści, ważną okolicznością realizacji nazwanych projektуw dobycia bogactw naturalnych jest ten fakt, że je można będzie wykorzystywać na przedsiębiorstwach, ktуre już działają w republice. W Lelczyckim rejonie na przykład zbadane złoże glin. Ten surowiec już “pracuje” na metalurgię, gdzie wykorzystuje się jako surowiec dla wytwуrczości izolacyjnego ciepło- i przeciwwilgociowego materiałуw.
Realizacja zaplanowanych inwestycyjnych projektуw na pewno potrzebuje poważnych załącznikуw finansowych, szczegуlnie do zakresu paliwowo-energicznego. Dlatego miejscowa władza zaczęła aktywną pracę dołączenia inwestorуw. Ich przedstawiciel powiedział mi o tym, że część projektуw już praktycznie się realizuje, i że jest nie mało chętnych dołączyć pieniądze do opracowania złoż materiałуw budowlanych.
Lecz to jeszcze nie wszystko. Ważnym kierunkiem rozwoju Homelskiego parku przemysłowego “Polesie — Lelczyce” jest turystyka. Potencjał bogactw naturalnych tego regionu jest unikalny. Tutaj znajdują się Park Narodowy “Prypiacki”, rezerwaty “Żytkowicki”, “Średnia Prypiać”, “Mozyrskie wąwozy” i “Strelski”, pomnik przyrody “Zasadzenie azalii pontyjskiej”. Obecnie już popularnym obiektem ekologicznej i sportowej turystyki sprawidliwie jest republikański rezerwat landszaftowy “Mozyrskie wąwozy”, na terytorium ktуrego od 2006 roku działa kompleks narciarski. Także silny popyt ma ekologiczną turystykę, ktуra proponuje się parkiem “Prypiacki”.
Historyczna spuścizna kulturalna regionu posiada 167 pomnikуw architektury, historii, archeologii. Rekreacyjne terytoria są prezentowane przez dziewięć stref odpoczynku. Biorąc pod uwagę unikalne warunki środowiskowe i historyczną spuściznę kulturalną tego terytorium za najbardziej perwspektywiczne kierunki rozwoju turystyki można uważać: historycznokulturalny, ekologiczny, rekreacyjny, sportowy i polowanie.
Więc żeby wykorzystać maksymalnie cały ten potencjał, projekt stworzenia parku przemysłowego planuje budownictwo koleju na Polesie. Kolej długością 121 kilometr w perspektywie połączy region z wielką ziemią i zrobi tu racjonalne wydobycie złoż, wytwуrczość, transportowanie ładunkуw. Budownictwo kolei “Głuszkowicze— Lelczyce—Michałki” — ten samy moment kluczowy Homelskiego parku przemysłowego.
Na przodzie poważna praca przekształcenia parku “Polesie-Lelczyce” w dużą inwestycyjną placуwkę Białorusi. Potrzebne będą lata, żeby otrzymać pierwsze realne wyniki. Lecz tutaj rozumieją i coś inne: faktycznie na Polesiu dzisiaj zakłada się najbliższa przyszłość całego regionu.

Wioletta Draluk
Заметили ошибку? Пожалуйста, выделите её и нажмите Ctrl+Enter