Вядомы празаік, публіцыст і паэт Ілья Эрэнбург пабываў у першых вызваленых раёнах Беларусі. Яму давялося пабачыць разбураную вайной краіну. Яго ўражанні адлюстраваліся ў вершы пад назвай «В Белоруссию», азнаёміцца з якім мы і прапануем нашым чытачам:
Мы молчали. Путь на запад шел
Мимо мертвых догоравших сел,
И лежала голая земля,
Головнями тихо шевеля.
Я запомню, как последний дар,
Этот сердце леденящий жар,
Эту ночь, похожую на день,
И средь пепла брошенную тень.
Запах гари едок, как беда,
Не отвяжется он никогда,
Он со мной, как пепел деревень,
Как белесая, больная тень,
Как огрызок вымершей луны
Средь чужой и новой тишины.
А вось пераклад гэтага твора на беларускую мову:
Мы маўчалі. Вёў на захад шлях
Ля пагаслых сёл па вугалях,
I, забыўшы дотык мазаля,
Галавешкі кратала зямля.
Я запомню, як апошні дар,
Гэты, што халодзіць сэрца, жар,
Гэту ноч, падобную на дзень,
I між прыску беспрытульны цень.
Гары пах бядою наўздагон —
Не адвяжацца ніколі ён,
Ён, як прысак вёсак, як лядзень,
Як збялелы, як збалелы цень,
Як агрызак поўні ў вышыні
Між чужой і новай цішыні.
