
Немаўляты, ад якіх адхрышчваюцца ў радзільнях малалетнія мамачкі, — гэта яшчэ неяк можна зразумець. Маладая, дурненькая, сама дзіця. Добра, што не ідуць на забойствы. Як 17-гадовая гора-матуля з Гродна (гэты факт літаральна ўскалыхнуў грамадскасць некалькі гадоў таму). Школьніца нарадзіла дзіця і забіла яго. Нанесла нованароджанай дзяўчынцы каля 60 нажавых раненняў, а затым выкінула ў смеццевы кантэйнер. Неверагодна, але такое бясчынства яе родныя ўспрынялі з разуменнем. «Кацянят жа непатрэбных топяць», — гэта выснова бабулі злачынцы ўвяла ў шок усіх.
Але як растлумачыць гэткія паводзіны дарослай жанчыны (маці дзіцяці, што загінула, ужо за трыццаць)? У такім узросце цяжарнасць звычайна плануецца, і дзіця чакае ўся сям’я. Яно становіцца галоўным у жыцці. Але не заўсёды. У некаторых ячэйках грамадства на першым плане гарэлка. А нездарма ж у народзе кажуць: «П’е бацька — гарыць палова хаты, п’е маці — гарыць уся хата».
Спецыялісты адзначаюць, што ёсць два небяспечныя ўзросты, калі жанчыны найбольш часта трапляюць у залежнасць ад алкаголю: 25—30 гадоў і 40—45 гадоў. На гэты перыяд прыпадае пік сямейных крызісаў. Магчыма, у мінчанкі быў крызіс у адносінах, эмацыянальнае выгаранне, але чаму не пайсці ў такім выпадку да псіхолага. Чаму абавязкова трэба, так бы мовіць, «лезці ў бутэльку»?
Але, прызнаемся, самі словы «псіхолаг» і «псіхатэрапеўт» у нас па-ранейшаму ўспрымаюцца як штосьці страшнае. Лепш узяць бутэлечку і пасядзець-пагаварыць душэўна. Калі не часта і ўмерана, дык няхай будзе і такая псіхатэрапія. Толькі, пачаўшы з невялікіх доз, нашы мадонны ідуць далей, да так званага абстынентнага сіндрому і страты сямейных каштоўнасцей. Нездарма ж жаночы алкагалізм называюць злаякасным, дамы, якія злоўжываюць спіртнымі напоямі, дэградуюць імкліва і незваротна. І тады здараюцца падобныя трагедыі...
Алена ВАРАКСА, Магілёў