Безумоўна, Тарас Шаўчэнка напісаў гэты верш на ўкраінскай мове. Затым ён ужо быў перакладзены на рускую. Вось з гэтай версіяй твора і прапануем вам азнаёміцца:
Садок вишневый возле хаты,
Красиво яблоньки цветут.
Крестьяне с пахоты идут,
Поют задорные девчата,
А матери их дома ждут.
В сарай поставлены лопаты.
Заря вечерняя встает.
Семья уселась возле хаты,
И дочка ужин подает,
А соловей концерт дает.
Мать уложила возле хаты
Любимых деточек своих,
Сама заснула возле них.
Идиллия. Поют девчата,
И соловейко не затих.
Цяпер параўнайце пераклад на беларускую мову, які зрабіў Ніл Гілевіч:
Садок вішнёвы каля хаты,
Хрушчы над вішнямі гудуць,
Ратаі з ворыва ідуць,
У вёску спеў нясуць дзяўчаты —
І рады маткі іх пачуць.
Сям’я сабралася ля хаты,
Зара вячэрняя ўстае.
Дачка вячэраць падае,
Ёй маці хоча даць парады,
Дык салавейка не дае.
Паклала маці каля хаты
Маленькіх дзетачак сваіх,
Сама заснула каля іх,
Заціхла ўсё... адно дзяўчаты
Ды салавейка не заціх.
На гэтым сёння ставім кропку. У наступны раз, спадзяюся, зноў нешта цікавае пашукаем.
