Nagroda Narodowej Akademii Nauk jest rodzajem “Oscara” w świecie badawczym

Nauka przekonywać

Nagroda Narodowej Akademii Nauk jest rodzajem “Oscara” w świecie badawczym. Bo jest ona przyznawana co dwa lata za wkład w rozwiązanie dużego problemu naukowego lub problemu naukowo-praktycznego — i nie tylko sprawdzonym naukowcom, ale również początkującym, jak i studentom. Na niniejszy konkurs przedstawiono około 50 prac. Zwycięzców ustaliło tajne głosowanie członków komisji NAN. Wśród zwycięzców okazał się także kursant 6. roku Białoruskiej Państwowej Akademii Lotniczej Nikołaj Karnauchow.


Kursant Nikołaj Karnauchow i jego kierownik naukowy Aleksander Kapuscin

O jakich dokładnie osiągnięciach i zwycięstwach Nikołaja będziemy mówić? — natychmiast nadaje ton rozmowy jego kierownik, doktor nauk technicznych, profesor Katedry Dyscyplin Ogólnotechnicznych BPAL Aleksander Kapuscin, żeby stało się jasne: ta nagroda jest zasłużonym wynikiem ciężkiej pracy. 23-letni chłopiec ma za sobą solidny bagaż naukowy. Sam Nikołaj zwięźle zauważa: “Jeśli pracować — będą i wyniki”. Ostatni — to właśnie nagroda NAN za pracę “Opracowanie i badanie optymalnego cyfrowego systemu sterowania napięcia generatora synchronicznego dla samolotów perspektywicznych”. Jest oczywiste, że wybór tematu Nikołaj w dużej mierze zależał od jego specjalności — “Eksploatacja techniczna sprzętu lotniczego”, do którego właśnie odnoszą się generatory. Na pewno przyciągnęło przedsiębiorczego chłopca również wyraźne ukierunkowanie praktyczne — wyniki mogą znaleźć uosobienie w lotnictwie przyszłości, dodaje Aleksander Kapuscin:

— Na perspektywicznych samolotach zasady budowy urządzeń i metody sterowania muszą być zupełnie inne. Zdecydowaliśmy rozwiązać problem, jak skutecznie można sterować tymi systemami. Jedną z metod — wykorzystanie techniki mikroprocesorowej, czyli sterowanie cyfrowe. Na początku nie wszystko się udawało, ale Nikołaj poradził sobie.

Sama praca kursanta Karnauchowa jest poświęcona systemom regulacji napięcia. W samolotach wzrasta ilość elektroniki (a w lotnictwie przyszłości “wypełnienie” cyfrowe pretenduje do tego, aby stać się niemal główniejszym za pilota), więc staje się bardziej dotkliwa potrzeba sprawnego, w rzeczywistości, systemu zasilania. Nawiasem mówiąc, w ostatnim konkursie “Młodzież i przyszłość lotnictwa i astronautyki” w Moskwie Nikołaj przedstawił logiczną kontynuację swoich pomysłów. Jego praca zatytułowana “System automatycznej regulacji napięcia alternatora z elementami sztucznej inteligencji” zajęła wtedy 3. miejsce. Więc w tym chłopcu z wynalazcą (Nikołaj pod koniec października otrzymał już swój pierwszy patent!) dochodzi do ładu jeszcze i dobry programista. Przyznaje: “Wszystkie języki programowania nie znam, ale kilka opanowałem”.

Anton Kosciukiewicz
Заметили ошибку? Пожалуйста, выделите её и нажмите Ctrl+Enter