Не менш цiкавым за вучобу атрымлiваецца выпускны курсантаў. Iснуе мноства цiкавых традыцый.Гэты шлях не з лёгкiх — лейтматывам гучыць ад вопытных пажарных-ратавальнiкаў. Але папярэджанне пра нялёгкую працу не перашкодзiлi Мiкiту Палубцу паступiць ва Унiверсiтэт грамадзянскай абароны МНС i працягваць дынастыю. Дзядуля Мiкiты працаваў кiроўцам пажарнага аўтамабiля, бацька — намеснiк начальнiка Навукова-даследчага iнстытута пажарнай бяспекі і праблем надзвычайных сітуацый МНС.
— Вядома, адчуваю вялiкi гонар за сына, — у размове са мной з ледзь прыкметнай усмешкай адзначае Сяргей Палубец. — Калi ўпершыню загаварылi пра Унiверсiтэт грамадзянскай абароны МНС, я адразу папярэдзiў: «Сын, будзе нялёгка». Вынiк нашых размоў бачыце самi: Мiкiта — курсант, без мiнуты малады спецыялiст падраздзялення МНС.
Падчас цырымонii маладыя афiцэры развiталiся са сцягам Унiверсiтэта грамадзянскай абароны МНС.Самым складаным i адначасова цiкавым у вучобе малады чалавек называе профiльную падрыхтоўку пажарных-ратавальнiкаў. А як жа жыццё ў казарме? Да яе хлопец звыклы: скончыў Мiнскае гарадское кадэцкае вучылiшча № 1 iмя Фрунзэ (зараз лiцэй МУС). Курс маладога байца — сапраўднае выпрабаванне на фiзiчную i псiхалагiчную моц курсантаў. Заняткi летам пад адкрытым сонцам складана вынесцi i даросламу мужчыну. А тут учарашнiя школьнiкi, зусiм яшчэ дзяўчынкi i хлапчукi. Гэта становiцца вызначальным момантам: альбо ўкараняешся ў жаданнi застацца ў прафесii, альбо не вытрымлiваеш спецыфiкi будучай працы. Так здарылася i з выпускнiцай Валерыяй Казлоўскай.
— Да мужчыны ў форме я прывыкла з дзяцiнства, — жартуе наша гераiня i дадае: — Напэўна, таму выйшла замуж за выпускнiка Унiверсiтэта МНС. Гэта мужныя людзi, на сто працэнтаў гатовыя абаранiць сваю сям'ю. На выбар прафесii, вядома, паўплываў прыклад бацькi. З малога ўзросту ведала: буду як ён. У галаве думка: я ў цэнтры падзей, на пажары ратую чалавека, выводжу з палаючага задымленага памяшкання. Быў момант, калi сумнявалася ў выбары, — падчас курса маладога байца. Але потым пераадолела няўпэўненасць у сабе, узварухнулiся гонар i адказнасць. Якi ж я курсант, калi не спраўлюся?! Цяпер дакладна ведаю: гэта прафесiя — мая.
Пасля выпуску дзяўчаты-афіцэры ў асноўным працуюць iнспектарамi нагляду i прафiлактыкi. У непасрэднай лiквiдацыi надзвычайных сiтуацый не ўдзельнiчаюць. Хоць падрыхтоўка ва ўнiверсiтэце вучыць i гэтаму. Валерыя прызнаецца: трохi засмучана, што будзе ў тыле. Але затое з размеркаваннем усё атрымалася добра: будзе працаваць разам з мужам у Гродзенскiм райаддзеле па надзвычайных сiтуацыях. Бацька дзяўчыны перакананы: калi спатрэбiцца, дачка зойдзе ў падпалены будынак без ваганняў.
— Па вопыце скажу: нашы дзяўчаты i жанчыны не адстаюць ад мужчын. Гатовы не толькi працаваць з дакументацыяй, але i выехаць на лiквiдацыю НС. I калi не ўдзельнiчаюць непасрэдна ў аперацыi па лiквiдацыi НС, то будуць вельмi блiзка да гэтага, — адзначыў бацька Валерыi Уладзiмiр Ефанкоў.
Не менш цiкавы за вучобу атрымлiваецца i выпускны курсантаў. Iснуе некалькi традыцый.
— Пасля здачы апошняга дзяржэкзамену першы i другi курсы маюць права падысцi i з дазволу чацвёртага адарваць курсоўку — спецыяльныя палосы каля локця. Колькасць палос — у адпаведнасцi з годам вучобы. На курсоўцы загадзя пiшуць пажаданнi. А пасля трафей прышываюць сабе, — пасвячае ў цiкавыя традыцыi ўстановы Мiкiта Палубец. — Ёсць абрад i на выпуск. Старэйшыя курсанты кладуць пад пагоны грашовыя купюры, на якiх таксама пiшуць пажаданнi. Як толькi афiцыйная частка заканчваецца, да выпускнiкоў падбягаюць усе жадаючыя, i хто першы паспее павiншаваць лейтэнанта з прысваеннем звання, забiрае прыз з-пад пагона. Ахвотнiкаў да памятнай купюры настолькi шмат, што я за ўвесь час вучобы нi разу не паспеў забраць трафей у лейтэнанта. Затое сваю купюру ўжо падрыхтаваў, пажадаў курсантам добрай службы i далейшага кар'ернага росту.
Дынастыі сям'i Сяргея i Мiкiты Палубцаў i сям'i Валерыi Казлоўскай (прозвiшча па мужу) i Уладзiмiра Ефанкова. Падчас цырымонii выпуску курсантаў павiншаваў мiнiстр МНС Вадзiм Сiняўскi. Ён адзначыў:
— Зусiм хутка рабяты паступяць на службу ў нашы падраздзяленнi, дзе зоймуць ключавыя пасады ў галiнах папярэджання, прафiлактыкi i лiквiдацыi надзвычайных сiтуацый i не пакiнуць у бядзе тых, каму патрэбна дапамога. Гэта варта многага. Яны адвучылiся чатыры гады, атрымалi добрую адукацыю, таму абсалютна гатовы да такой важнай мiсii. Сёння на выпускным прысутнiчаюць i бацькi, па якiх вiдаць, што яны ганарацца сваiмi дзецьмi, бо тыя сталi сапраўднымi афiцэрамi i ўжо заўтра будуць добрасумленна выконваць пастаўленыя перад iмi задачы.
tychko@sb.by
