Zgodnie z protokołem posiedzenia przeprowadza się w wąskim gronie lub w rozszerzonym składzie. Tym razem prezydenci wybrali zupełnie inny — improwizowany. Spotkali się w Ogrodzie Zimowym Pałacu Niepodległości i naradzali się ponad dwie godziny. Dziennikarze mogli tylko snuć przypuszczenia, o czym rozmawiali. Wszyscy domyślali się, że rozmowa dotyczyła nierozwiązanych na poziomie ekspertуw szczegуłуw.Być może właśnie w trakcie tej rozmowy określono, jakie będą ostateczne decyzje szczytu. Przed posiedzeniem w wąskim formacie przywуdcy państw nie śpieszyli się z wnioskami. Alaksandr Łukaszenka wymienił najbardziej delikatne sprawy. Chodzi przede wszystkim o wyjątki i ograniczenia w handlu. Jeszcze na stadium formułowania idei Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej deklarowano, że powinna opierać się na czterech swobodach: swoboda przepływu po terytorium unii towarуw, usług, kapitału i pracownikуw. Miesiąc przed podpisaniem umowy proponuje się w handlu nośnikami energii wprowadzić 10-letni okres przejściowy. Bez tego nie będzie pełnowartościowej Unii Celnej, ktуra powinna być zapowiedzią bardziej zaawansowanej integracji — gospodarczej.
Ten krok potrzebny jest rуwnież z innej przyczyny. Unia Celna trzech państw liczy prawie cztery lata. Organizacja przynosi korzyści państwom członkowskim, ale w pewnym momencie utkwiła w miejscu. Dynamika procesu stanowi między innymi o wizerunku i autorytecie integracji euroazjatyckiej.
O propozycji odroczenia wypowiedział się Alaksandr Łukaszenka:
— Mуwi się, że możemy mieć trudności o charakterze gospodarczym i budżetowym. Czyż nie zdajemy sobie z tego sprawy? W takim razie mуwić o Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej trzeba za 10 lat, skoro teraz nie jesteśmy gotowi.
Wśrуd ważnych kwestii są warunki przewozуw drogowych. Istnieją obawy, że po podpisaniu umowy unijnej przewoźnicy państw trzecich będą mieć przewagę konkurencyjną nad podmiotami państw członkowskich. Kolejnym tematem jest przyjęcie nowych państw członkowskich do Unii Celnej, Wspуlnego Obszaru Gospodarczego i przyszłej Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej. Prawdopodobnie proces powinien być “pakietowy”, czyli państwo powinno zaakceptować wszystkie postanowienia, istniejące między państwami trуjki, bez żadnych szczegуlnych warunkуw.
Nursułtan Nazarbajew i Władimir Putin zgodzili się z tym, że poruszone kwestie rzeczywiście są ważne i aktualne. Byli solidarni co do tego, że przez ten czas, ktуry pozostał do podpisania umowy, można dojść do zgody.
Praca w wąskim gronie nie potrwała długo, natomiast w rozszerzonym składzie przekroczono ustalony harmonogram. O wynikach na polecenie prezydentуw dziennikarzy poinformował przewodniczący Euroazjatyckiej Komisji Gospodarczej Wiktor Christienko. Z jego słуw wynika, że uregulowano najbardziej ostre rуżnice opinii, dotyczące projektu umowy. Pozostały tylko te, co dotyczą dwustronnej wspуłpracy państw członkowskich. Prace potrwają dłużej, a komisji polecono doprecyzować projekt do końca maja z uwzględnieniem decyzji szczytu w Minsku i przedstawić dokument prezydentom państw do podpisania w ustalonym wcześniej terminie.
Podczas posiedzenia przedyskutowano rуwnież wykonanie przez Armenię mapy drogowej po wejściu do Unii Celnej i Wspуlnego Obszaru Gospodarczego. Ze 126 postanowień dokumentu wykonano 111, pozostałe 15 wpisano do umowy. Nic nie przeszkadza Armenii w pełnym zakresie dołączyć do procesu integracji euroazjatyckiej do 1 czerwca bieżącego roku.
Dzmitryj [b]Krat[/b]
