Нездарма прадстаўленыя творы аўтар аб’яднала гэтай назвай. Пачынальніцы беларускай фларыстыкі (а гэта зусім малады від мастацтва, біяграфія якога пачалася ў 80-х гадах мінулага стагоддзя) падуладныя самыя розныя тэмы, якія выклікаюць разнастайныя адчуванні — то настройваюць на лірычную хвалю, то звяртаюць да прагматычных думак. Праз гармонію кветак яна стварае чароўныя нацюрморты, пейзажы, ландшафты і нават космас. І кожная работа здзіўляе незвычайным хараством, непаўторнасцю. Ліст дрэва ператвараецца ў гару ці возера, пялёсткі жоўтага цюльпана — у шыкоўную сукенку прыгажуні, а ружовыя — у велічнае птушынае апярэнне...
Настрой, які ствараюць кветкавыя карціны, ідзе ад асобы аўтара. І па ўсім відаць, што фларыстыка для мастачкі Дзіны Шымук — гэта яе светаўспрыманне, спосаб жыцця, мыслення. За дваццаць гадоў, якія яна прысвяціла працы з кветкамі, створана больш за тры сотні работ, многія з якіх захоўваюцца сёння ў Беларускім фондзе культуры, у фондах Нацыянальнага музея гісторыі і культуры Беларусі. Творы Дзіны Шымук атрымалі шырокае грамадскае прызнанне на шматлікіх міжнародных выставах у Швецыі, Нарвегіі, ЗША, Францыі, Ізраілі.
Кветкі як сэнс жыцця
Учора ў Нацыянальным музеі гісторыі і культуры Беларусі распачала работу выстава фларыстыкі сталічнай майстрыхі Дзіны Шымук «Вясёлка пачуццяў».
