Pisarzy Białorusi i Rosji oferują nowe wspólne projekty

Książka jest mostem przyjaźni

Pisarzy Białorusi i Rosji oferują nowe wspólne projekty


Wrzesień zarówno na Białorusi i w Rosji przechodzi pod znakiem książki. W pierwszy weekend jesieni w starym Szczuczynie na grodzieńszczyźnie odbyło się autorytatywne forum — Dzień Piśmiennictwa Białoruskiego. Na to święto tradycyjnie przyjeżdża duża delegacja rosyjskich pisarzy, wydawców i dziennikarzy. Biorą udział w “okrągłym stole” “Zgoda”, na którym obowiązkowo omawiają się również nowe projekty rosyjsko-białoruskie.



— Przy “okrągłym stole” omawialiśmy bardzo szeroki zakres problemów. Publikację czasopism literackich i miejsce literatury w społeczeństwie — dzieli się wrażeniami redaktor naczelny “Roman-gazety” Jurij Kozłow. — Mówiłem o idei zbioru współczesnej prozy białoruskiej w “Roman-gazecie”. Pomysł znalazł odzew, już nazwano konkretni autorzy... Wydaje mi się, że jeśli projekt się otrzyma, to będzie korzystne zarówno dla białoruskich i rosyjskich czytelników. Święta, jak Dzień Piśmiennictwa Białoruskiego, dają nadzieję, że zarówno Białoruś i Rosja pozostaną najbardziej czytającymi krajami.

Jeszcze jeden rosyjski gość, dyrektor wydawnictwa “Literatura Piękna” Georgij Priachin zauważył, że najbardziej mu się spodobał ton debaty.

— Odbyła się nie pretensjonalna, nie uroczysta, a szczera i poważna rozmowa na temat współpracy. Na Białoruś przywiozłem całą bibliotekę książek wydawnictwa “Literatura Piękna”. Zaproponowałem również inicjatywę: do dziesiątej rocznicy naszych spotkań przy “okrągłym stole” “Zgoda” w Dniach Piśmiennictwa Białoruskiego opublikować almanach z najlepszymi utworami jego uczestników. Także istnieje taki pomysł: wielka literatura rosyjska ma niewątpliwe białoruskie korzenie. Wspomnijmy Dostojewskiego i nawet Gorkiego... My z Alesiem Karlukiewiczem, dyrektorem wydawnictwa “Zwiazda”, chcemy przygotować książkę o rosyjskich pisarzach, związanych z Białorusią.

Nic dziwnego, że mówią, że literatura — to duchowy most pomiędzy kulturami. Międzynarodowy konkurs literacki młodych białoruskich i rosyjskich pisarzy Państwa Związkowego tak się i nazywa — “Most Przyjaźni”. Jego laureaci mogą zobaczyć swoje prace w “Almanachu Literackim”, który jest publikowany przy wsparciu Stałego Komitetu Państwa Związkowego. Utwory publikowane są w oryginale i tłumaczeniu. “Nie każdy kraj może być dumny z tego, że ma dużą literaturę. Rosja i Białoruś mają ją. Życzę młodym autorom tego zbioru nie pozostawiać twórczego wysiłku, posuwać się do przodu, wierzyć w siebie i osiągnąć uznania wśród tych, dla których życie bez utalentowanej, inteligentnej książki jest nie do pomyślenia” — tak zakończył przedmowę do almanachu Sekretarz Stanu Państwa Związkowego Grigorij Rapota.

Almanach z utworami zwycięzców konkursu “Most Przyjaźni” został ozdobą jednego ze stoisk Dnia Piśmiennictwa Białoruskiego. A święto w Szczuczynie niby płynnie przeciekło do innego wydarzenia książkowego — Moskiewskie Międzynarodowe Targi Książkowe, gdzie już Białorusini byli gośćmi, ale gośćmi mile widzianymi, bliskimi. Nigdy nie pozostawiają wystawę bez prezentów — nagród konkursu “Sztuka Książki” krajów-uczestników WNP. Tym razem białoruscy wydawcy zdobyli Grand Prix za świetny album “Białoruś Zamkowa” i kilka dyplomów w innych kategoriach.

Dopiero bogate w nowości literackie stoiska Moskiewskich Międzynarodowych Targów Książkowych oglądali liczni goście, w Biznesowym i Kulturalnym Kompleksie białoruskiej ambasady w Moskwie odbyła się dyskusja “Białoruś — Rosja: wspólna wizja przyszłości”. Ponad dwie godziny znani pisarze, wydawcy, dyplomaci, szefowie holdingów medialnych obu krajów prowadzili ciekawą rozmowę.

— Wraz z naszymi rosyjskimi kolegami już realizowaliśmy szereg projektów wydawniczych — powiedziała minister informacji Republiki Białoruś Lilia Ananicz. — Ale mówić dziś tylko o książce byłoby nieprawidłowo. To jest bardzo ważne, że za tym wszystkim jest duża wspólna historia Białorusi i Rosji. Historyczne korzenie na równi ze słowem odżywiają nasze obecne partnerstwo strategiczne, nasze Państwo Związkowe, dynamicznie rozwijające się i będące wzorem dla innych procesów integracyjnych na obszarze WNP.

Ludmiła Iwanowa
Заметили ошибку? Пожалуйста, выделите её и нажмите Ctrl+Enter