Гэтыя радкі Аляксандра Пушкіна, безумоўна, вядомы кожнаму яшчэ з дзяцінства. Узгадаем іх на мове арыгінала:
У лукоморья дуб зеленый;
Златая цепь на дубе том:
И днем и ночью кот ученый
Все ходит по цепи кругом;
Идет направо — песнь заводит,
Налево — сказку говорит.
Там чудеса: там леший бродит,
Русалка на ветвях сидит;
Там на неведомых дорожках
Следы невиданных зверей;
Избушка там на курьих ножках
Стоит без окон, без дверей;
Там лес и дол видений полны…
А далей чытайце гэты твор у перакладзе на беларускую мову. Яго зрабіў Пётр Макарэвіч:
Ля лукамор’я дуб зялёны;
На дубе залаты ланцуг:
І днём і ноччу кот вучоны
На ланцугу брыдзе наўкруг;
Направа пойдзе —
спеў заводзіць,
Налева — казка загучыць.
Там цуд: лясун паважна ходзіць,
Русалка на суку сядзіць;
На таямнічых тых дарожках
Сляды нябачаных звяроў;
І хатка на курыных ножках
Стаіць без вокнаў, вушакоў;
Там лес з далінай зданяў поўны;
На золку хвалі хлынуць вольна
На берагоў пустых пяскі,
І трыццаць віцязяў агністых
Ідуць чародкай з хваляў чыстых,
А з імі дзядзька іх марскі;
Там каралевіч мімаходам
Няволіць грознага цара;
Ў аблоках там перад народам,
Кране ледзь мора й лес зара,
Вядзьмак праносіць змагара;
Там у турме царэўна тужыць,
Ёй шэры воўк аддана служыць;
Там ступа з Бабаю Ягой
Ідзе-брыдзе сама сабой;
Над золатам Кашчун там чахне;
Там рускі дух… там Руссю пахне!
І я там быў, і мёд я піў;
Ля мора бачыў дуб зялёны;
Пад ім сядзеў я, кот вучоны
Свае мне казкі гаварыў.
Адну я помню: казку гэту
Паведамлю цяпер я свету…
На гэтым сёння ставім кропку, а ў наступны раз, спадзяюся, зноўку нешта цікавае пашукаем.
