У мінулы раз мы перакладалі верш пра зіму рускага класіка Аляксандра Пушкіна. А сёння прапануем вашай увазе твор беларускага класіка Максіма Багдановіча ўжо на рускай мове. Але спачатку ўзгадаем арыгінал:
Здароў, марозны, звонкі вечар!
Здароў, скрыпучы, мяккі снег!
Мяцель не вее, сціхнуў вецер,
І волен лёгкіх санак бег.
Як мары, белыя бярозы
Пад сінявой начной стаяць,
У небе зоркі ад марозу
Пахаладзеўшыя дрыжаць.
Вільготны месяц стуль на поле
Празрысты, светлы стоўп спусціў
І рызай срэбнаю раздолле
Снягоў сінеючых пакрыў.
Узрывайце ж іх санямі, коні!
Звіні, вясёлых бомаў медзь!
Вакол лятуць бары і гоні,
У грудзях пачала кроў кіпець.
А вось пераклад на рускую мову:
Привет, морозный, звонкий вечер!
Привет, скрипучий, мягкий снег!
Метель утихла, замер ветер,
И волен легких санок бег.
Как будто призраки, березы
В вечерней синеве стоят,
На небе звезды от мороза
Похолодевшие дрожат.
Умытый месяц сверху в поле
Прозрачный, светлый столб спустил
И ризой блищущей раздолье
Снегов синеющих покрыл.
Взрывайте ж, кони, их санями!
Медь бубенцов, звени, гуди!
Вокруг летят леса с полями,
И закипает кровь в груди.
Ну а цяпер, як заўжды, колькі слоў у перакладзе:
капкан, западня — пастка
кубышка, копилка — скарбонка
мошенник — ашуканец
укор, упрек — дакор
отпечаток — адбітак
щелчок — пстрычка
корочка (хлеба) — скарынка
пост, должность — пасада
алчный, жадный — сквапны
сокровище — скарб
болезнь, недуг — хвароба
ящик (в столе) — шуфлядка
сарай сенной — пуня
цветок — кветка
нёбо — паднябенне
пескарь — келба
пойма, луг — поплаў
погост — цвінтар
сапоги — боты
сторож — вартаўнік
гвоздь — цвік.
Ставім на гэтым кропку. Спадзяёмся, у наступны раз зноў нешта перакладзём.
