Аляксандра АСІПЕНКА прызнаецца, што нават бачыць кветкі ў снах. Але ўсё роўна іх любіць.У тым, што Гомель атрымаў прэстыжны тытул, вялікая заслуга дзяржпрадпрыемства «Чырвоны гваздзік». Яно спецыялізуецца на развядзенні кветкавай расады, азеляненні, добраўпарадкаванні гарадскіх сквераў і кветнікаў. Зараз тут напружаная пара. З самай раніцы адзін за адным прыязджаюць аўтафургоны, якія развозяць кветкі па ўсіх раёнах.
У цяпліцы, куды праводзіць нас майстар кветкаводства Аляксандра Асіпенка, растуць петуніі. Ні многа ні мала — каля 100 тысяч штук. Прыкладна столькі ж вырошчваюць бягоній і крыху менш тагетаса, які большасці вядомы пад назвай аксаміткі. Таксама ў асартыменце агератум, санія, цынія, якімі можна любавацца на многіх гомельскіх кветніках.
Алеся ПАРФЯНКОВА праводзіць мяжу з дапамогай «алоўка» і рулеткіКаб атрымаць расаду да мая, пасяўная ў цяпліцах пачынаецца ў студзені. Гібрыднае насенне прывозяць з Галандыі, а саджае іх машына, набытая нядаўна ў Італіі. Аўтаматыка захоплівае зярняткі і змяшчае ў палеты. Так называюць размешчаныя радамі дробныя адсекі, якія прасоўваюцца як на канвееры. Назіранне за працэсам, напэўна, магло б натхніць пісьменнікаў-фантастаў мінулага стагоддзя, бо, па сутнасці, гэта робат, які саджае кветкі. Раней карпатлівую працу даводзілася выконваць уручную, выкарыстоўваючы спецыяльныя палачкі. Пасля таго як з'яўляюцца ўсходы, іх перасаджваюць у палет большага памеру, а крыху пазней — у гаршчок. Такое перасяленне называюць пікіроўкай.
Расці, туя, вялікаяУ працэсе вырошчвання расліны падкормліваюць і... прышчыпваюць. У чалавека, далёкага ад кветкаводства, гэтае слова выклікае наўрад ці правільныя асацыяцыі. Кажу пра гэта ўслых.
— Чалавеку, далёкаму ад кветкаводства, паказваю на пальцах, — майстар Аляксандра адрывае цэнтральны парастак адной з раслін.
Гэта і ёсць прышчыпка, якая робіцца, каб кветка цягнулася не ўверх, а па баках і выглядала больш разгаліста. Паліваюць іх звычайнай водаправоднай вадой, якая некалькі дзён адстойваецца ў рэзервуары. Асаблівасць петуній у тым, што яны маюць патрэбу ў ніжнім паліве. Вада падаецца на ствалы і расцякаецца так, што кожная кветка можа піць столькі, колькі патрабуецца. У адрозненне ад больш далікатных сабратаў, бягоніі пераносяць душ са шланга спакойна. Трэба толькі выкарыстоўваць насадкі.
Дэкаратыўныя дрэвы і кусты вырошчваюць не адзін годКаб пазбегнуць хвароб, кветкам робяць прафілактычную апрацоўку. Зрэшты, звычайна да захворванняў схільныя хатнія кветкі. Тыя, якія жывуць на клумбах, мацнейшыя.
Пад адкрытым небам на тэрыторыі «Чырвонага гваздзіка» разводзяць саджанцы дэкаратыўных кустоў і дрэў. Пастаянна ў модзе — туі, якія пры належным доглядзе і падкормках падрастаюць за год на 20—30 сантыметраў. Хіт будучых сезонаў — туя- «бландзінка». Па пашпарце — туя заходняя Yellow Ribbon. Дрэўца з залацістай афарбоўкай толькі пачалі вырошчваць. Але гадоў праз пяць яно павінна бліснуць красой у ансамблі гомельскіх паркаў і сквераў.
Чарговая «Газэль» загружана кветкамі. З цяжкасцю ўціснуўшыся каля скрынь, едзем на месца пасадкі — да Алеі Герояў каля студэнцкага сквера. Стракатыя клумбы ствараюцца па эскізах, якія распрацоўваюць ландшафтныя дызайнеры. Цяпер іх працу значна палягчаюць камп’ютарныя праграмы. Раней жа ўсё даводзілася рабіць уручную. Рулеткай вымяралі клумбы, наносілі малюнак на паперу-міліметроўку. Затым, арыентуючыся па маштабе, увасаблялі творчую задумку.
Стракатыя клумбы ствараюцца па эскізах, якія распрацоўваюць ландшафтныя дызайнеры— Я, зрэшты, і цяпер так раблю — старая школа, — старшы майстар Алеся Парфянкова, якая кіруе працэсам, праводзіць межы будучай клумбы драўляным калочкам. — Маштаб адзін да ста. Значыць, дзесяць клетачак — адзін пагонны метр.
Збоку пасадка кветак выглядае як выключна прыемны, эстэтычны занятак. Аднак варта памятаць, што гаворка ідзе зусім не пра некалькі градак на дачным участку. Напярэдадні брыгада з сямі дзяўчат пасадзіла 7000 кветак. І ўся гэтая прыгажосць, як вядома, патрабуе ахвяр. У дадзеным выпадку — уласнага манікюра. Думаць аб красе пазногцяў кветкаводам не застаецца ні сіл, ні часу...
Да 9 Мая ўсе клумбы Гомеля павінны квітнець. Не падвяло б надвор'е.
Фота Марыі АМЕЛІНАЙ
