У Віцебску ўпершыню прайшла выстава эстонскіх мастакоў-мадэльераў

Эстонскае прывітанне

 Напэўна, самы лепшы спосаб навесці масты паміж краінамі — наладзіць культурныя сувязі. Гэтак жа падумалі эстонскія дыпламаты і прывезлі ў Беларусь выставу калекцый сваіх самых вядомых мадэльераў-дызайнераў. Іх вялікі міжнародны праект пад назвай “To be Estonian”, які ўжо пабываў у Фінляндыі, Канадзе і Люксембурзе, прэзентавалі нядаўна ў Віцебску. Дарэчы, для Віцебскага абласнога краязнаўчага музея, дзе ён адкрыўся, гэта быў першы вернісаж з удзелам эстонскіх гасцей. Прадставіць работы землякоў прыехаў Надзвычайны і Паўнамоцны пасол Эстоніі ў Беларусі Майт Марцінсан.



Другая назва выставы — “Эстонскія асацыяцыі”. І гэта не выпадкова, паколькі мастакі-мадэльеры, якія ўдзельнічаюць у ёй, праз калекцыі адзення, выкананыя з прымяненнем традыцыйных рамёстваў, у якіх выкарыстаны фальклорныя элементы, завастраюць увагу на эстонскай самабытнасці. Сярод дызайнераў, касцюмы якіх прыехалі ў Віцебск, — Пірэт Пупарт, Дзіяна Дзянісава, Моніка Кісанд, Рыіна Томберг і многія іншыя. Іх калекцыі суправаджаюць фатаграфіі Ганну Хінт. Калі б гэтым таленавітым, вынаходлівым, творчым людзям задалі пытанне: “Як захаваць свае гістарычныя карані, нацыянальную самасвядомасць?”, то  яны з упэўненасцю адказалі б: з дапамогай нацыянальнага касцюма. Цікавасць выставы яшчэ і ў тым, што яна не носіць толькі этнаграфічны характар. Майт Марцінсан, які з задавальненнем меў зносіны з журналістамі перад адкрыццём, не хаваў, што яго жонцы многія з прадстаўленых прыгожых сукенак вельмі падабаюцца і яна гатовая насіць іх у паўсядзённым жыцці:

— Народныя традыцыі зразумелыя многім. Я ўпэўнены, што беларусы, менталітэт і культура якіх даволі блізкія з эстонскімі, гэтую выставу ацэняць па заслугах. Не сакрэт, што пасля распаду СССР нашы краіны выбралі розныя шляхі развіцця. Эстонія актыўна пачала кантактаваць са Скандынавіяй і ЕС. Але гэта не падстава забываць пра суседзяў. Мы зацікаўленыя ў развіцці рэгіянальных сувязяў. І спадзяёмся, што культурнае ўзаема­дзеянне ў гэтым дапаможа.

Надзвычайны і Паўнамоцны пасол Эстоніі ў Беларусі  Майт Марцінсан
Надзвычайны і Паўнамоцны пасол Эстоніі ў Беларусі  Майт Марцінсан

Спадар Марцінсан працуе ў Беларусі са жніўня мінулага года. Гаворыць, што да краіны назначэння заўсёды ставіўся з павагай і цеплынёй. Хоць бы таму, што ў яго брата, які яшчэ ў часы СССР праходзіў тут службу ў арміі, засталіся пра яе самыя лепшыя ўспаміны. Сваім землякам ён характарызуе Беларусь як спакойную цывілізаваную еўрапейскую краіну, дзе жывуць сумленныя і працавітыя людзі. На думку пасла, для таго, каб адшукаць што-небудзь цікавае і зусім дзіўнае, не абавязкова ехаць за сем мораў:

— Я ўпэўнены, што для многіх эстонцаў гэтым дзіўным і цікавым будзе Беларусь. Адносіны нашых краін я ахарактарызаваў бы як адносіны суседзяў, якія жывуць побач, але ў госці заходзяць вельмі рэдка. І таму мала ведаюць адзін пра аднаго. На шчасце, сітуацыя мяняецца. Цяпер актывізаваўся абмен дэлегацыямі на высокім узроўні. Думаю, нешта добрае з гэтага атрымаецца. 



У Віцебску Надзвычайны і Паўнамоцны пасол Эстоніі ў Беларусі пабываў упершыню:

— Віцебск я ведаю, перш за ўсё, як горад фестываляў і радзіму Марка Шагала. Тут традыцыйна была моцная мастацкая школа і тут жылі таленавітыя мастакі — яркія прадстаўнікі смелых напрамкаў у мастацтве. Хоць, калі гаварыць пра мае асабістыя прыхільнасці, то ў жывапісе я больш аддаю перавагу рэалізму і класіцы.

Падчас наведвання беларускага абласнога цэнтра Майт Марцінсан не абмежаваўся толькі гутаркамі пра мастацтва, моду і культуру. Напрыклад, на сустрэчы ў Віцебскім гарадскім выканаў­чым камітэце ён паспеў абмеркаваць пытанні будучага супрацоўніцтва ў бізнесе, адукацыі ды іншых сферах:

— Мне прыемна, што тут працуе прадпрыемства з эстонскім капіталам — віцебская лесапілка. Спадзяюся, з часам сумесных прадпрыемстваў на віцебскай зямлі з’явіцца яшчэ больш. Мне расказалі, што ў Віцебска наладжаны трывалыя сяброўскія сувязі з бліжэйшымі суседзямі з Літвы, Латвіі, Польшчы, Расіі, Украіны. Нам хацелася б, каб і пра нас тут ведалі. Тым больш, што Эстонія можа стаць для беларусаў гэткімі своеасаблівымі “варотамі ў Скандынавію”. Бо наша пасольства прадстаўляе консульскія інтарэсы Фінляндыі ды Швецыі. У Мінску выдаём візы ў гэтыя скандынаўскія краіны. Мы хочам, каб беларусы ведалі пра гэта і карысталіся такой магчымасцю.



А яшчэ Майт Марцінсан упэўнены, што ва ўмовах глабальнай канкурэнцыі такім невялікім краінам, як Эстонія і Беларусь, трэба актыўней прэзентаваць адзін аднаго:

— І беларусам ёсць што паказаць! Я пераканаўся ў гэтым, калі ўбачыў, як прадстаўлена ваша краіна на выставе “Экспа”, якая праходзіла нядаўна ў Мілане. Яшчэ вялікую ролю адыгрывае турызм. Напрыклад, сёння візітная картка Эстоніі — стары горад Талін, астравы Балтыйскага мора, такія як Саарэмаа, і спа-паслугі. Не сумняваюся, што ёсць прывабныя бакі і ў беларускай турыстычнай індустрыі. Калі сесці на аўтамабіль у Мінску, то за некалькі гадзін можна дабрацца да Рыгі. А адтуль да Пярну або Таліна — рукой падаць. Яшчэ раз хачу падкрэсліць, што мы проста можам і павінны ездзіць у госці адзін да аднаго. А каб гэтыя паездкі былі максімальна камфортнымі, мы цяпер абмяркоўваем магчымасць адкрыцця прамога авіярэйса паміж нашымі сталіцамі. 

Калі ў спадара пасла спыталі, як ён ахарактарызаваў бы сваю краіну адным словам, то Эстонію ён параўнаў з суніцамі: 

— Гэтыя ягады складана знайсці. Але калі ты іх паспрабаваў хоць раз, не забудзеш ніколі. 

Калі гаварыць пра культурныя кантакты з Віцебскай вобласцю, то эстонскія творчыя калектывы не раз прыязджалі на фальклорныя фестывалі ў Дуброўна, Паставы і Браслаў. Дырэктар Віцебскага абласнога краязнаўчага музея Глеб Савіцкі выказаў здагадку, што выстава “To be Estonian”, якая аказалася ў сценах віцебскай Ратушы “першай ластаўкай”, адкрые ў будучыні чаргу цікавых сумесных праектаў. Што ж датычыцца калекцый адзення эстонскіх мастакоў-мадэльераў, то пасля Віцебска яны адправяцца ў Маскву.     

Сяргей Галеснік
Заметили ошибку? Пожалуйста, выделите её и нажмите Ctrl+Enter