Свята беларускага пiсьменства ў Паставах пройдзе пры любым надвор’i
Так запэўнiваюць яго арганiзатары i канструктары на ўсiх узроўнях. Шматлiкiя дэталi i падрабязнасцi свята абмяркоўвалi з журналiстамi ў Вiцебскiм аблвыканкоме намеснiкi старшынi аблвыканкома Пётр Южык i Канстанцiн Хомiч, начальнiк упраўлення культуры аблвыканкома Мiкалай Пашынскi.
Каля тысячы гасцей афiцыйна запрошаны на грандыёзнае нацыянальнае свята з блiзкага i далёкага замежжа. Толькi паслоў
i дыпламатаў чакаецца не меней за паўтара дзесятка.
Горад расквечаны i прыбраны, што тая нявеста перад заручынамi. Да шматгалосых i шматмоўных святкаванняў яму не прывыкаць. Пасля Вiцебска Паставы бадай што з’яўляюцца фестывальным фiлiялам культуры дзякуючы знакамiтым штогоднiм святам песеннага i музычнага мастацтва “Звiняць цымбалы i гармонiк!” Але ж Дзень беларускага пiсьменства — дзея ўвогуле адмысловая. I таму мець такую “рэзiдэнцыю” на сваёй тэрыторыi — асаблiвы гонар. Няхай сабе i часовую, але якая стане энцыклапедыяй нацыянальнай культурнай спадчыны.
Намеснiк старшынi аблвыканкома Пётр Южык з асаблiвым задавальненнем адзначыў неверагодны энтузiязм i кемлiвасць у падрыхтоўцы да свята мясцовай улады на чале з яе кiраўнiком – старшынёй Пастаўскага райвыканкома Эдуардам Казура. У добрым сэнсе гаспадары пастаралiся, каб тут “было не горш, чым у самым старажытным Полацку”, а, можа, нават i пераўзысцi iншых. Праўда, дасцiпныя сюрпрызы да пары трымаюцца ў сакрэце.
У астатнiм жа ўсё адкрыта для ўсенароднага карыстання. Не мае аналагаў нiдзе ў краiне (а можа, i ў Еўропе) рэканструяваны ў стылi рэтра унiкальны палац Тызенгауза. Для паўнаты дзеi i ўкаранення ў эпоху Сярэдневякоўя па яго дарожках будуць нават шпацыраваць яснавяльможныя паны i паненкi ў адпаведным убраннi i капелюшах як дэманстрацыя нашай нацыянальнай самабытнасцi. Дапаможа ўбачыць i зразумець яго таксама выстава кнiгадрукавання. З самым сапраўдным першым друкарскiм станком, завезеным у Паставы са славутага Полацкага музея кнiгадрукавання. Адпаведна, побач са станком будзе i экспазiцыя першых беларускiх старажытных кнiг.
Пажадана, вядома, каб святу беларускага пiсьменства паспрыяла i добрае надвор’е. Каб той жа першы друкарскi станок i кнiжкi ад часоў Сiмяона Полацкага i да нашых дзён не замачыла i не пашкодзiла. Але нават калi i з надвор’ем не атрымаецца “па поўнай дамоўленасцi”, гэта святу не павiнна пашкодзiць. Выдатная рэканструкцыя раённага Дому культуры, iншых аб’ектаў сацыяльнага i культурнага прызначэння, канцэртных пляцовак дазваляюць стварыць i забяспечыць адмысловы настрой i парадак.
А глыбiнны сэнс — сам “айсберг” Дня беларускага пiсьменства ў Паставах — якраз i вызначае стварэнне свята для душы. Не для страўнiка, не для самалюбавання i пыхлiвасцi, а менавiта для выказвання лепшых нацыянальных якасцей i традыцый – ад сiвой мiнуўшчыны да нашых дзён.
Галоўнае бачыцца ў тым, каб перш за ўсё, па трапным выразе Пятра Южыка, наталiць духоўную смагу i каб больш народа загаварыла па-беларуску.
I няхай так атрымаецца! З працягам у дзень заўтрашнi.
