Гэты верш таксама знаёмы нам са школьных гадоў. Напісаны ён так, што лёгка запамінаецца. Многія з нас, нягледзячы на прайшоўшы час, могуць хоць зараз прадэкламаваць яго. Вельмі прыемна адзначыць, што верш напісаў мой зямляк Пятро Глебка, які нарадзіўся ў вёсцы Вялікая Уса Уздзенскага раёна. Давайце нагадаем гэты твор, тым больш што яго канцоўка асабліва актуальна сёння:
Ноч. Халодная зямлянка.
Перастрэлка. Цішыня.
Неба чыстае, як шклянка.
Тупат быстрага каня.
Мы пазналі без памылкі,
Што пад сховай цемнаты
Нам даставілі пасылкі,
Тэлеграмы і лісты.
Хто ад маці, хто ад жонкі —
Кожны вестку атрымаў.
Толькі мне з маёй старонкі
Ні пасылкі, ні пісьма.
Раптам бачу — мне са скрынкі
Паштавік дастаў кісет,
Дзве квадратныя хусцінкі
I малюсенькі пакет.
Вышываны там, дзе горы,
На святой зямлі грузін,
Каб ты ведаў, што і ў горы
Ты на свеце не адзін.
Я прыняў дарунак мілы
Перад боем, уначы.
I да самае магілы
Буду шчыра берагчы.
Не пасылка дарагая,
А братэрская любоў.
Наша дружба векавая.
Дружба верная сяброў.
