
Адрас ёсць, чалавека няма
Iнспектар крымiнальна-выканаўчай iнспекцыi АУС адмiнiстрацыi Чыгуначнага раёна Наталля Папялуха ў такi рэйд адпраўляе ўжо далёка не ў першы раз:
— Мы пастаянна правяраем, цi выконваюць рэжым самаiзаляцыi тыя, хто нядаўна быў за мяжой. Кагосьцi наведваем упершыню, у iншых ужо бывалi. Сёння ў спiсе 27 чалавек.
Памочнiк урача-гiгiенiста Гомельскага гарадскога цэнтра гiгiены i эпiдэмiялогii Валянцiна Мальцава дадае:
— Мы высвятляем, з кiм чалавек жыве, хто яму прыносiць прадукты i лекi. Хтосьцi афармляе дастаўку з крамаў, камусьцi дапамагаюць родныя i суседзi. Выходзiць на вулiцу, напрыклад, каб вынесцi смецце, можна, калi ўжо зусiм няма каму гэта зрабiць. Але абавязкова ў масцы i пальчатках.
Абсалютна дысцыплiнаванымi гамяльчан не назавеш: у сярэднiм дома не аказваецца працэнтаў дваццаць самаiзаляваных.
— Ёсць выпадкi, калi вадзiцель-мiжнароднiк прыязджае, начуе i на наступны ж дзень адпраўляецца ў чарговы рэйс. Тады нават па тэлефоне яго знайсцi немагчыма.
Iдзём па першым у спiсе адрасе — на вулiцу з вельмi паэтычнай назвай — Вiнаградная. Тут у шматпавярхоўцы нумар 23 павiнен знаходзiцца дальнабойшчык Андрэй К., якi прыехаў з Германii. Гэта раён новабудоўляў на ўскраiне Гомеля, прычым узвядзенне большасцi дамоў тут усё яшчэ ў самым актыўным працэсе. Убачыўшы дэлегацыю ў масках, будаўнiкi, якiя працуюць побач, дзiвяцца:
— А хто тут можа хварэць? Ды ў пад’ездзе ж кватэр шэсць усяго заселена, не больш.
Прагноз апраўдваецца: на званок у амаль пустой новабудоўлi нiхто не адклiкаецца. А мяркуючы па рэкламных буклетах, прасунутых у дзверы, гаспадар жылля тут даўно не аб’яўляўся. Наталля Папялуха тлумачыць:
— Гэта яшчэ адзiн часты выпадак. У якасцi месца самаiзаляцыi людзi паказваюць адзiн адрас, а фактычна знаходзяцца па iншым. Тут ён прапiсаны, а дзе жыве, будзем зараз высвятляць.
Прадукты пакiдаюць за дзвярыма
Вадзiцель-мiжнароднiк Дзянiс Сцяпанько аказваецца чалавекам дысцыплiнаваным i сумленна самаiзалюецца ў кватэры шматпавярховага дома па вулiцы Свiрыдава:
— Я прыехаў 8 красавiка з Германii, быў у Iталii, Аўстрыi. Нас забяспечылi ўсiмi сродкамi абароны, на кожнай мяжы вымяралi тэмпературу, а калi заязджаў у Беларусь, папярэдзiлi аб неабходнасцi самаiзаляцыi. Жыву тут адзiн, гэта кватэра бацькоў, яны пакуль на дачы. Жонка з дачкой — асобна.
Валянцiна Мальцава ўдакладняе:
— А адкуль прадукты бераце?
— Жонка прывозiць. Ставiць пакет за дзвярыма, я забiраю. Ёй гэтак жа пакет са смеццем перадаю. Стараемся наогул не кантактаваць, хоць я па сям’i i сумую.
Адсутнасць зносiн з людзьмi Дзянiса, якi звыкся да адзiноты кабiны, асаблiва не бянтэжыць, а вось пакатацца на ровары вельмi ўжо хочацца! Валянцiна Мальцава хiтае галавой:
— Нават калi на вулiцы нiкога не будзе, вы будзеце выходзiць праз пад’езд — месца агульнага карыстання. Пакуль лепш абысцiся без прагулак.
Пераязджаем на вулiцу Агарэнкi. Уладзiмiр Сiдарэйка, якi прыбыў з Лiтвы, адной нагой амаль на свежым паветры — у яго сёння апошнi дзень самаiзаляцыi. Але з вiзiцёрамi зносiны пакуль на адлегласцi — праз дзверы, якiя вядуць у тамбур. Атрымлiваецца даволi iранiчна, гаспадар дома не перастае жартаваць:
— Смецце як выкiдваю? З балкона!
На справе ж у сям’i вадзiцеля добра адладжаная сiстэма. Жыве Уладзiмiр цяпер у кватэры свайго бацькi, якога часова перасялiлi да ўнучкi. На вулiцу не выходзiць — усё неабходнае прывозiць дачка. Не магу не спытаць:
— Вам не сумна на iзаляцыi?
— Як можа быць сумна, калi ёсць iнтэрнэт? Шкада толькi, што трошкi падтармажвае.
Правяраем яшчэ пару адрасоў на той жа вулiцы — безвынiкова. На заклiк дзвярнога званка нiхто не адгукаецца. Застаецца спадзявацца, што чалавек проста выйшаў за хлебам, а не сядзiць дзе-небудзь у кiнатэатры. Але цяпер ён пад асаблiвым кантролем.
У Кiтаi правяралi на кожным кроку
На чарзе вулiца Цiмафеенкi. Сяргей Перапеча ў Беларусь вярнуўся 4 красавiка. У Польшчы ён займаўся мантажом вентыляцыйных сiстэм i першапачаткова планаваў гэтак жа каранцiн i перачакаць. Але асабiстыя прычыны запатрабавалi яго тэрмiновага вяртання на радзiму.
— Да Брэста аўтобусам давезлi, консульскi выезд нам арганiзавалi. А ад Брэста — на цягнiку. Зараз у кватэры адзiн, жонка жыве асобна, толькi прадукты прыносiць.
14-дзённы перыяд самаiзаляцыi ў Сяргея Лаўнца як раз падышоў да канца. У Гомель ён вярнуўся з Кiтая. З дзяцiнства займаўся канкурам, потым працаваў у коннай школе, а ў мiнулым годзе таленавiтага маладога чалавека запрасiлi ў адзiн з кiтайскiх цыркаў.

— Я правёў так каля васьмi месяцаў. Калi пачалася эпiдэмiя, стан нашага здароўя пастаянна кантралявалi. Тэмпературу вымяралi, можна сказаць, на кожным кроку. Ды i заражаных у нас у горадзе было ўсяго 2–3 чалавекi.
Кiтайцам стала не да забаў, цырк закрыўся, i Сяргей вярнуўся на радзiму. Правяралi яго i перад вылетам з Гуанчжоў, i пасля пасадкi ў Маскве, i па прыбыццi ў Беларусь.
— Калi прыехаў, патэлефанавалi з палiклiнiкi — сказалi, што пакуль трэба пабыць дома. Я, хоць i быў упэўнены, што не заражаны, сумленна прасядзеў. Калi i выходзiў у краму, то абавязкова ў масцы.
Цiкавiмся:
— А суседзi на вас, калi вы вярнулiся з Кiтая, коса не глядзелi?
Сяргей смяецца:
— Не цураюцца, наадварот, пытаюцца, як там у Кiтаi. Адзiн раз толькi, калi да пад’езда пад’ехала «хуткая», усе вырашылi, што да мяне.
Пасля рэйду падводзiм вынiкi: з 27 чалавек у спiсе дома засталi толькi 20. Да дваiх адсутных Наталля Папялуха паспела датэлефанавацца па дарозе. Тлумачэннi падобныя адно да другога: прыйшлося пераехаць назад да сем’яў, таму што ў кватэры, выкарыстаныя ў якасцi «iзалятараў», вярнулiся iх уладальнiкi. Вось толькi новы адрас правяраючым яны сказаць забылiся.
МЕРКАВАННЕ Ў ТЭМУ

— Цяпер у Гомельскай вобласцi каля 1500 самаiзаляваных грамадзян. У асноўным гэта людзi, якiя нядаўна вярнулiся з-за мяжы. Адрас, па якiм яны будуць знаходзiцца два тыднi, яны павiнны паведамiць у анкеце яшчэ пры ўездзе ў краiну. Сумесныя праверкi з УУС будуць працягвацца. Прычым павiнен быць эфект раптоўнасцi: прыйсцi з праверкай могуць у любы момант, i чалавек абавязаны знаходзiцца дома. Вядома, калi ён жыве адзiн, дапускаюцца выхады ў блiжэйшы магазiн або аптэку, але, зразумела, не ў кафэ, рэстаран або на распродаж у гандлёвы цэнтр.
valchenko@sb.by