Нарушители режима в Гомеле: из 27 самоизолированных семерых не оказалось дома

Дома i сцены дапамагаюць

Прыехаў з-за мяжы — пасядзi дома. Аб неабходнасцi 14 дзён выконваць рэжым самаiзаляцыi беларусаў, якiя вяртаюцца дадому, папярэдж ваюць яшчэ пры ўездзе ў краiну. Па магчымасцi не варта выходзiць нават каб купiць хлеб цi вынесцi смецце. Разам са спецыялiстамi мы праверылi, цi не пакiдаюць свае дамы самаiзаляваныя Чыгуначнага раёна Гомеля.

Памочнiк урача-гiгiенiста Гомельскага гарадскога цэнтра гiгiены i эпiдэмiялогii Валянцiна Мальцава i iнспектар крымiнальна-выканаўчай iнспекцыi АУС адмiнiстрацыi Чыгуначнага раёна Наталля Папялуха.

Адрас ёсць, чалавека няма

Iнспектар крымiнальна-выканаўчай iнспекцыi АУС адмiнiстрацыi Чыгуначнага раёна Наталля Папялуха ў такi рэйд адпраўляе ўжо далёка не ў першы раз:

— Мы пастаянна правяраем, цi выконваюць рэжым самаiзаляцыi тыя, хто нядаўна быў за мяжой. Кагосьцi наведваем упершыню, у iншых ужо бывалi. Сёння ў спiсе 27 чалавек.

Памочнiк урача-гiгiенiста Гомельскага гарадскога цэнтра гiгiены i эпiдэмiялогii Валянцiна Мальцава дадае:

— Мы высвятляем, з кiм чалавек жыве, хто яму прыносiць прадукты i лекi. Хтосьцi афармляе дастаўку з крамаў, камусьцi дапамагаюць родныя i суседзi. Выходзiць на вулiцу, напрыклад, каб вынесцi смецце, можна, калi ўжо зусiм няма каму гэта зрабiць. Але абавязкова ў масцы i пальчатках.

Абсалютна дысцыплiнаванымi гамяльчан не назавеш: у сярэднiм дома не аказваецца працэнтаў дваццаць самаiзаляваных.

— Ёсць выпадкi, калi вадзiцель-мiжнароднiк прыязджае, начуе i на наступны ж дзень адпраўляецца ў чарговы рэйс. Тады нават па тэлефоне яго знайсцi немагчыма.

Iдзём па першым у спiсе адрасе — на вулiцу з вельмi паэтычнай назвай — Вiнаградная. Тут у шматпавярхоўцы нумар 23 павiнен знаходзiцца дальнабойшчык Андрэй К., якi прыехаў з Германii. Гэта раён новабудоўляў на ўскраiне Гомеля, прычым узвядзенне большасцi дамоў тут усё яшчэ ў самым актыўным працэсе. Убачыўшы дэлегацыю ў масках, будаўнiкi, якiя працуюць побач, дзiвяцца:

— А хто тут можа хварэць? Ды ў пад’ездзе ж кватэр шэсць усяго заселена, не больш.

Прагноз апраўдваецца: на званок у амаль пустой новабудоўлi нiхто не адклiкаецца. А мяркуючы па рэкламных буклетах, прасунутых у дзверы, гаспадар жылля тут даўно не аб’яўляўся. Наталля Папялуха тлумачыць:

— Гэта яшчэ адзiн часты выпадак. У якасцi месца самаiзаляцыi людзi паказваюць адзiн адрас, а фактычна знаходзяцца па iншым. Тут ён прапiсаны, а дзе жыве, будзем зараз высвятляць.

Прадукты пакiдаюць за дзвярыма

Вадзiцель-мiжнароднiк Дзянiс Сцяпанько аказваецца чалавекам дысцыплiнаваным i сумленна самаiзалюецца ў кватэры шматпавярховага дома па вулiцы Свiрыдава:

— Я прыехаў 8 красавiка з Германii, быў у Iталii, Аўстрыi. Нас забяспечылi ўсiмi сродкамi абароны, на кожнай мяжы вымяралi тэмпературу, а калi заязджаў у Беларусь, папярэдзiлi аб неабходнасцi самаiзаляцыi. Жыву тут адзiн, гэта кватэра бацькоў, яны пакуль на дачы. Жонка з дачкой — асобна.

Валянцiна Мальцава ўдакладняе:

— А адкуль прадукты бераце?

— Жонка прывозiць. Ставiць пакет за дзвярыма, я забiраю. Ёй гэтак жа пакет са смеццем перадаю. Стараемся наогул не кантактаваць, хоць я па сям’i i сумую.

Адсутнасць зносiн з людзьмi Дзянiса, якi звыкся да адзiноты кабiны, асаблiва не бянтэжыць, а вось пакатацца на ровары вельмi ўжо хочацца! Валянцiна Мальцава хiтае галавой:

— Нават калi на вулiцы нiкога не будзе, вы будзеце выходзiць праз пад’езд — месца агульнага карыстання. Пакуль лепш абысцiся без прагулак.

Пераязджаем на вулiцу Агарэнкi. Уладзiмiр Сiдарэйка, якi прыбыў з Лiтвы, адной нагой амаль на свежым паветры — у яго сёння апошнi дзень самаiзаляцыi. Але з вiзiцёрамi зносiны пакуль на адлегласцi — праз дзверы, якiя вядуць у тамбур. Атрымлiваецца даволi iранiчна, гаспадар дома не перастае жартаваць:

— Смецце як выкiдваю? З балкона!

На справе ж у сям’i вадзiцеля добра адладжаная сiстэма. Жыве Уладзiмiр цяпер у кватэры свайго бацькi, якога часова перасялiлi да ўнучкi. На вулiцу не выходзiць — усё неабходнае прывозiць дачка. Не магу не спытаць:

— Вам не сумна на iзаляцыi?

— Як можа быць сумна, калi ёсць iнтэрнэт? Шкада толькi, што трошкi падтармажвае.

Правяраем яшчэ пару адрасоў на той жа вулiцы — безвынiкова. На заклiк дзвярнога званка нiхто не адгукаецца. Застаецца спадзявацца, што чалавек проста выйшаў за хлебам, а не сядзiць дзе-небудзь у кiнатэатры. Але цяпер ён пад асаблiвым кантролем.

У Кiтаi правяралi на кожным кроку

На чарзе вулiца Цiмафеенкi. Сяргей Перапеча ў Беларусь вярнуўся 4 красавiка. У Польшчы ён займаўся мантажом вентыляцыйных сiстэм i першапачаткова планаваў гэтак жа каранцiн i перачакаць. Але асабiстыя прычыны запатрабавалi яго тэрмiновага вяртання на радзiму.

— Да Брэста аўтобусам давезлi, консульскi выезд нам арганiзавалi. А ад Брэста — на цягнiку. Зараз у кватэры адзiн, жонка жыве асобна, толькi прадукты прыносiць. 

14-дзённы перыяд самаiзаляцыi ў Сяргея Лаўнца як раз падышоў да канца. У Гомель ён вярнуўся з Кiтая. З дзяцiнства займаўся канкурам, потым працаваў у коннай школе, а ў мiнулым годзе таленавiтага маладога чалавека запрасiлi ў адзiн з кiтайскiх цыркаў.

Гамяльчанiн Сяргей Лаўнец.

— Я правёў так каля васьмi месяцаў. Калi пачалася эпiдэмiя, стан нашага здароўя пастаянна кантралявалi. Тэмпературу вымяралi, можна сказаць, на кожным кроку. Ды i заражаных у нас у горадзе было ўсяго 2–3 чалавекi.

Кiтайцам стала не да забаў, цырк закрыўся, i Сяргей вярнуўся на радзiму. Правяралi яго i перад вылетам з Гуанчжоў, i пасля пасадкi ў Маскве, i па прыбыццi ў Беларусь.

— Калi прыехаў, патэлефанавалi з палiклiнiкi — сказалi, што пакуль трэба пабыць дома. Я, хоць i быў упэўнены, што не заражаны, сумленна прасядзеў. Калi i выходзiў у краму, то абавязкова ў масцы.

Цiкавiмся:

— А суседзi на вас, калi вы вярнулiся з Кiтая, коса не глядзелi?

Сяргей смяецца:

— Не цураюцца, наадварот, пытаюцца, як там у Кiтаi. Адзiн раз толькi, калi да пад’езда пад’ехала «хуткая», усе вырашылi, што да мяне.

Пасля рэйду падводзiм вынiкi: з 27 чалавек у спiсе дома засталi толькi 20. Да дваiх адсутных Наталля Папялуха паспела датэлефанавацца па дарозе. Тлумачэннi падобныя адно да другога: прыйшлося пераехаць назад да сем’яў, таму што ў кватэры, выкарыстаныя ў якасцi «iзалятараў», вярнулiся iх уладальнiкi. Вось толькi новы адрас правяраючым яны сказаць забылiся.

МЕРКАВАННЕ Ў ТЭМУ

Аляксандр Тарасенка, галоўны дзяржаўны санiтарны ўрач Гомельскай вобласцi:


— Цяпер у Гомельскай вобласцi каля 1500 самаiзаляваных грамадзян. У асноўным гэта людзi, якiя нядаўна вярнулiся з-за мяжы. Адрас, па якiм яны будуць знаходзiцца два тыднi, яны павiнны паведамiць у анкеце яшчэ пры ўездзе ў краiну. Сумесныя праверкi з УУС будуць працягвацца. Прычым павiнен быць эфект раптоўнасцi: прыйсцi з праверкай могуць у любы момант, i чалавек абавязаны знаходзiцца дома. Вядома, калi ён жыве адзiн, дапускаюцца выхады ў блiжэйшы магазiн або аптэку, але, зразумела, не ў кафэ, рэстаран або на распродаж у гандлёвы цэнтр.

valchenko@sb.by
Полная перепечатка текста и фотографий запрещена. Частичное цитирование разрешено при наличии гиперссылки.
Заметили ошибку? Пожалуйста, выделите её и нажмите Ctrl+Enter