Dobrzy przyjaciele, wiarygodni partnerzy

[b]Wenezuela i Ukraina, Wietnam i Brazylia, Polska i Litwa, Włochy i Iran... Można przypomnieć kolejne świeże przykłady aktywności dyplomatycznej Białorusi, aktywizacji kontaktów na wszystkich szczeblach. Ich cechą szczególną jest różnorodność zarówno geograficzna, jak i polityczna. Przy tym nie chodzi o wizyty uprzejmości — z każdym z państw, na zachodzie i wschodzie, w regionie azjatyckim i w Ameryce Łacińskiej, Białoruś łączą całkiem konkretne interesy[/b]Niestety zamiast analizy tych kontaktów zaangażowani politolodzy wymyślają teorie spiskowe, z kim i przeciw komu “przyjaźni się Łukaszenko”. Szczególny impet wyróżnia rosyjskie media, które lubią z góry podkreślić, że Białoruś niby nie może prowadzić polityki wielowektorowej, że istnieją tylko dwa wektory, zachodni i rosyjski. Na tym polega zasadniczy błąd.
Wenezuela i Ukraina, Wietnam i Brazylia, Polska i Litwa, Włochy i Iran... Można przypomnieć kolejne świeże przykłady aktywności dyplomatycznej Białorusi, aktywizacji kontaktуw na wszystkich szczeblach. Ich cechą szczegуlną jest rуżnorodność zarуwno geograficzna, jak i polityczna. Przy tym nie chodzi o wizyty uprzejmości — z każdym z państw, na zachodzie i wschodzie, w regionie azjatyckim i w Ameryce Łacińskiej, Białoruś łączą całkiem konkretne interesy

Niestety zamiast analizy tych kontaktуw zaangażowani politolodzy wymyślają teorie spiskowe, z kim i przeciw komu “przyjaźni się Łukaszenko”. Szczegуlny impet wyrуżnia rosyjskie media, ktуre lubią z gуry podkreślić, że Białoruś niby nie może prowadzić polityki wielowektorowej, że istnieją tylko dwa wektory, zachodni i rosyjski. Na tym polega zasadniczy błąd.
Za każdym razem, gdy Białoruś rozpoczyna jakiekolwiek duże projekty z nowymi partnerami, jak na przykład wydobycie i transport wenezuelskiej ropy naftowej do Europy, moskiewskie gazety natychmiast piszą o zmianie wektora w polityce zagranicznej.
“Niepokуj z powodu zmiany wektorуw jest moim zdaniem wyimaginowanym kłopotem związanym ze stanowiskiem dziennikarzy: potrzebują sensacji, dlatego prуbują na wszelkie sposoby wywołać wokуł pewnego całkiem logicznego procesu szum medialny — postawił kropki nad “i” rzecznik białoruskiego MSZ Andrzej Sawinych. — Białoruś nigdy nic nie robiła w nowej dziedzinie kosztem starej. Nigdy tak nie było. Co więcej pojęcie wielowektorowości zakłada brak preferowania nowego kierunku, ignorowania spraw w tradycyjnych dziedzinach wspуłpracy. Żadnej zmiany nie zaszło, żadnych strat dla tradycyjnych kontaktуw Białorusi, toczy się normalny rozwуj polityki zagranicznej Białorusi”.

W jednej łуdce
Najbardziej wymownym przykładem jest aktywizacja stosunkуw z Wenezuelą. Na ten temat ostatnio dużo mуwiono i pisano, szczegуłowa analiza wspуlnych projektуw ukazała się na łamach naszego czasopisma. Nie będę powtarzała znanych postulatуw dotyczących rozszerzenia zakresu i dywersyfikacji rynku. Chciałabym zwrуcić uwagę na wymiar geopolityczny, wielowektorowość działalności Białorusi jest nie tylko warunkiem osiągnięcia sukcesуw w polityce zagranicznej kraju, ale i leży w ogуlnoeuropejskich
interesach.
Dowolną drogę, nawet wydawałoby się fantastyczną, dotyczącą dywersyfikacji dostaw ropy naftowej do Europy, państwa europejskie traktują bardzo poważnie. A tu wcale nie chodzi o fantastykę, tylko o realne, na początku cztery, a w przyszłym roku dziesięć milionуw ton ropy naftowej, ktуre mają być dostarczone na rynek europejski. Wielu zwraca uwagę, że w ślad za Aleksandrem Łukaszenką rosyjski premier Władimir Putin umуwił się z Chбvezem o eksploatacji największego na świecie złoża Junin-6, w porуwnaniu z ktуrym białoruski zakup wygląda skromnie. Dla Europy jednak to będzie już rosyjska ropa naftowa, a głуwnym kłopotem Unii Europejskiej jest przezwyciężenie uzależnienia od rosyjskich surowcуw, dlatego rosyjskie porozumienia Europejczycy traktują z dystansem.
Co innego Białoruś w charakterze mostu naftowego między kontynentem południowoamerykańskim i euroazjatyckim. To inna rola geopolityczna wychodząca z podziału na dostawcуw, odbiorcуw i przewoźnikуw ropy naftowej. Białoruś jest w jednej łуdce energetycznej z Europą Wschodnią i Środkową.
Mimo wszystko, mуwi rzecznik prasowy MSZ Andrzej Sawinych, Rosja jest dla nas strategicznym partnerem, co nie podlega żadnym wątpliwościom. “Co więcej, chciałbym zwrуcić uwagę na to, że wspуłpraca z innymi regionami, innymi państwami i instytucjami nigdy nie będzie sprzeczna z naszą wspуłpracą z Rosją. To jedyny przypadek w naszej praktyce, gdy robimy takie zastrzeżenie, co świadczy o znaczeniu naszych stosunkуw” — reasumował oficjalny przedstawiciel MSZ.

Brazylijski karnawał
Spotkanie Aleksandra Łukaszenki i prezydenta Brazylii Luiza Inбcio Lula da Silvy jest ciekawe w kontekście nawiązania nowych kontaktуw politycznych i gospodarczych na arenie międzynarodowej. Strategia zaprezentowana niedawno przez amerykańskiego prezydenta Baracka Obamę zakłada odnowę metod dyplomacji i rozwoju międzynarodowego. Jedną z głуwnych zasad przy tym jest oparcie o wspуlne działania i zawarcie nowych związkуw.
Podobna zasada wcale nie jest wynalazkiem Amerykanуw. To właśnie państwa Ameryki Łacińskiej, prezentujące szybki wzrost gospodarczy, są przykładem aktywnych kontaktуw międzynarodowych. Liderzy tych państw wyznający podobne wartości coraz bardziej solidaryzują się i jednocześnie szukają wiarygodnych partnerуw na innych kontynentach.
Szczegуlnie pomyślnie prowadzi taką politykę Brazylia, czołowe państwo Ameryki Południowej. W tym kontekście rozpatrywane jest spotkanie prezydenta Białorusi z prezydentem Brazylii. Jak powiedział minister spraw zagranicznych Sergiusz Martynow, “otwarto nie tylko nową kartę w stosunkach Białorusi i Ameryki Łacińskiej, otwarto nowy zakres wspуłpracy z zasadniczo ważnym państwem nie tylko tego regionu, ale i gospodarki światowej”.
W wielkiej grze geopolitycznej prowadzonej przez dwa największe ośrodki gospodarcze świata — pуłnocnoatlantycką NAFTA i Unię Europejską — o rosnący rynek Ameryki Łacińskiej, Białoruś jest malutkim puzzlem. Ten puzzel jednak składa się na ogуlny obraz europejsko-łatynoamerykańskich interesуw. Co więcej składa się na narastającą tendencję.
Głуwnym trendem w polityce światowej jest zwiększenie roli małych i średniej wielkości państw, o czym świadczy założenie “wielkiej dwudziestki”. G20, a nie G7 coraz częściej jest centrum podjęcia globalnych decyzji. Uważnie przypatrując się liście najważniejszych 20 państw świata, zobaczymy dość dużo, jak piszą dziennikarze, “przyjaciуł Łukaszenki”.

Otwarta lista
Dwadzieścia lat temu została uchwalona Deklaracja Niepodległości Białorusi. Dopiero dziś, gdy rzeczywiście działa wielowektorowość białoruskiej polityki zagranicznej, suwerenność, proszę wybaczyć przypadkową grę słуw, przestała być tylko deklaracją.
Taki był i nadal jest cel działalności białoruskiej dyplomacji, zgodny z poleceniami prezydenta. Nawet w czasach bliskich stosunkуw z Rosją Białoruś nigdy nie rezygnowała z tzw. odległego łuku polityki zagranicznej w Azji, Afryce i Ameryce Łacińskiej. Ostatnio gwałtownie aktywizowały się kontakty z czołowymi państwami regionуw: Wenezuelą, Indiami, Iranem, Chinami, Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi.
Na szczegуlną uwagę zasługuje ten fakt, iż Białoruś weszła na poziom partnerstwa strategicznego z takim olbrzymem jak Chiny. Państwem, o ktуrym coraz częściej mуwi się jak o światowym liderze.
Odnotowano dobrą dynamikę rozwoju stosunkуw między Białorusią a Chinami. Odbywają się spotkania na najwyższym szczeblu, pogłębia się zaufanie polityczne. W 2005 roku przewodniczący Hu Jintao i prezydent Aleksander Łukaszenko podpisali wspуlną deklarację, w ktуrej oświadczyli o przejściu białorusko-chińskich stosunkуw na etap wszechstronnej wspуłpracy. W 2007 roku premier Rady Państwowej Wen Jiabao złożył wizytę na Białorusi, obie strony osiągnęły ważne porozumienia w zakresie rozwoju praktycznej wspуłpracy. W sierpniu 2008 roku w trakcie spotkania na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie przywуdcy dwуch państw wyznaczyli głуwne dziedziny rozwoju dwustronnych stosunkуw. Obie strony skutecznie bronią wspуlnego stanowiska w ważnych sprawach. Białoruś i Chiny to dobrzy przyjaciele i wiarygodni partnerzy. Potwierdziła to ostatnia wizyta w Mińsku wiceprzewodniczącego ChRL Xi Jinpinga, ktуry powiedział o zamiarze Chin inwestować w Białoruś kilka miliardуw dolarуw USA.
Poszukując perspektywicznych partnerуw, Białoruś prowadzi działalność w wielu dziedzinach. Warto wymienić Europejską Komisję Gospodarczą ONZ, Euroazjatycką Wspуlnotę Gospodarczą, Szanghajską Organizację Wspуłpracy.
Nawet wejście do Ruchu Państw Niezaangażowanych stało się dla Mińska przezornym posunięciem, ponieważ zapewniło wysoki poziom wspуłpracy politycznej z rosnącymi gospodarkami świata. Kontakty polityczne z kolei otworzyły drzwi dla korzystnych kontraktуw.
Właściwie nie ważna jest ilość wektorуw, Białoruś opowiada się za zrуwnoważonym rozwojem stosunkуw ze Wschodem i Zachodem. Czas pokazał słuszność dokonanego przez Białoruś wyboru w polityce zagranicznej, opierającej się o niepodległość, wielowektorowość, pragmatyzm i konsekwentność.
Białoruś szeroko patrzy na świat i jest poważnie reprezentowana w gospodarce światowej, prowadzi handel z ponad 160 krajami. Białoruś ma otwartą gospodarkę, do 60 procent produkowanych wyrobуw eksportuje. To poważny wskaźnik, wyznaczający pewne priorytety.

Nina Romanowa
Заметили ошибку? Пожалуйста, выделите её и нажмите Ctrl+Enter