250. rocznicę kompozytora Michała Kleofasa Ogińskiego, którą cały świat na mocy decyzji UNESCO obchodzi w tym roku, Białorusini traktują ze szczególnym uczuciem

Został odnowiony majątek muzyka w Zalesiu. A dyplomata i kolekcjoner Piotr Krawczenko przekazał do odrestaurowanego majątku, który stał się muzeum, kopie 4 dokumentów końca XVIII-XIX wieków, których oryginały nabył na aukcjach. Ich prezentacja odbyła się w mińskim Domu Przyjaźni przy wsparciu Ambasady Polski.

Krawczenko nieprzypadkowo zaczął się pasjonować Ogińskim. Jest z Mołodeczna, które było własnością przedstawicieli tej rodziny. I ze swoim przyjacielem Grigorijem Soroką, dyrektorem miejscowej szkoły muzycznej imienia Ogińskiego, rzeźbiarzem Walerianem Januszkiewiczem, innymi entuzjastami już zrobił wiele, aby utrwalić pamięć słynnego rodaka. W szczególności, we Florencji na domu, gdzie spędził ostatnie lata życia Michał Kleofas, została zainstalowana tablica pamiątkowa w białoruskim i włoskim językach.

Michał Habros, charge d’affaires Polski na Białorusi, przemawiając na imprezie w Domu Przyjaźni, przypomniał:

— Michał Kleofas Ogiński żył w trudnych czasach, kiedy jego Ojczyzna — Rzeczpospolita — zniknęła z mapy Europy. Ale pozostało w wiekach dzieło muzyka — polonez “Pożegnanie Ojczyzny”. W 2005 roku byłem zaskoczony, słysząc go w kirgiskim mieście Osz w wykonaniu mieszkańca na akordeonie, tuż przy głównym placu.

Nawet bardziej zrobił wrażenie na gości występ bas-barytonu Władimira Aleksandrowicza — mieszkańca Mołodeczna, który obecnie pracuje we florenckim teatrze “Komunale”. Wykonując fragment nowego utworu o Ogińskim w języku białoruskim, po raz kolejny przekonał, że nasza ziemia pozostaje od ponad 200 lat największym eksporterem talentów dla całego świata. I prędzej czy później wracają do ojczyzny, z którą kiedyś się pożegnali.