Ансамбль беларускай песні суполкі “Сябры” з эстонскай Нарвы гасцяваў у Калінінградскай вобласці Расіі

Амаль дваццаць гадоў працуе наша суполка “Сябры”, і мы паступова пашыраем ды ўмацоўваем шматлікія асабістыя сувязі з беларусамі па ўсім свеце. Менавіта дзякуючы такім кантактам актывісты арганізацыі, салісты ансамбля беларускай песні часта бываюць у розных краінах: ездзім у госці да сяброў. Вось і нядаўна ў чарговае падарожжа запрасіў нас намеснік старшыні Калінінградскага зямляцтва беларусаў Васіль Ялец. А пазнаёміліся мы з Васілём на адным з пасяджэнняў Кансультатыўнага савета па справах беларусаў замежжа, што дзейнічае пры Міністэрстве замежных спраў Беларусі.


Уся паездка, уключаючы дарогу, заняла чатыры дні. За гэты час мы шмат чаго ўбачылі, пачулі, парадавалі канцэртным выступленнем жыхароў і гасцей курортнага балтыйскага горада Светлагорска. Дарэчы, і сама я родам са Светлагорска — толькі беларускага, што на Гомельшчыне. З задавальненнем пагасціла ў горадзе-цёзцы майго роднага! І там вельмі прыгожа. Для нас правялі па горадзе экскурсію. Пабачылі мы й знакаміты тэатр эстрады “Янтарь-холл”, у якім праходзяць гульні КВЗ, шматлікія канцэрты зорак вялікай сцэны. Вось і ў той час, калі мы былі ў Светлагорску, выступаў у “Янтарь-холле” расійскі спявак Стас Міхайлаў. Таму, на жаль, патрапіць унутр нам не ўдалося: экскурсіі былі адмененыя.

Пад час свайго канцэрта мы не толькі спявалі любімыя песні, але й расказвалі слухачам пра нашу родную Беларусь, прыгожы эстонскі горад Нарву, суполку “Сябры”. Паказвалі невялікія відэаролікі. Было нечакана і прыемна, калі з вітальным словам да нас і гасцей у зале звярнуўся кіраўнік Калінінградскага аддзялення Амбасады Беларусі ў Расіі Сяргей Малуноў.

А на другі дзень мы знаёміліся з Калінінградам. Пабывалі на агляднай экскурсіі па горадзе, у Музеях бурштыну і Сусветнага акіяна. Шмат уражанняў ад убачанага: такую прыгажосць не забудзеш. Па дарозе назад мы заехалі ў пасёлак Янтарны, дзе, зразумела, здабываюць бурштын. Вандроўка праляцела як адно імгненне, але столькі яскравых момантаў і прыемных уражанняў пакінула ў памяці.

Такія сяброўскія сувязі паміж беларусамі з розных краін — таксама, падаецца мне, працуюць на станоўчы імідж як нашых суполак, так і Бацькаўшчыны. Мы абменьваемся досведам працы, даведваемся шмат цікавага, пашыраем беларускую культуру ды яшчэ іншым паказваем, што беларусы — людзі таленавітыя, ветлівыя, гасцінныя, што мы ўмеем сябраваць.

Людміла Аннус, старшыня нарвскай суполкі “Сябры”, Эстонія

Голас Радзімы № 35 (3539), чацвер, 14 верасня, 2017 у PDF