А ў Любанскім раёне на Масленіцу «будзілі» дрэвы і клікалі вясну. Асноўнымі ўдзельнікамі свята ў Любанскім раёне сталі жыхары вёсак Рэчань, Закальнае, Атраднае і Абчын. Галоўнае «бліннае свята» Масленічнага тыдня традыцыйна пераходзіць ад аднаго населенага пункта да другога. На гэты раз гасцей сустракалі і вадзілі карагоды ў Рэчані. На галоўную пляцоўку спачатку вынеслі рознакаляровае пудзіла, каб правесці абрад ачышчэння. Акрамя гэтага, яркія стужкі чаплялі на сухое голле, каб потым спаліць яго разам з пудзілам, тым самым вызваліўшыся ад усіх грахоў. Тым больш апошні дзень Масленіцы супадае з Даравальнай нядзеляй, калі кожны чалавек павінен папрасіць прабачэння за нанесеныя крыўды.
Абрадавыя песні-трызны па зіме-матухне цягнулі самадзейныя артысты з вёскі Закальнае: «А зіма, а галубачка, а куды ж ты ад нас адышла…» А каля Дома культуры жанчыны і дзяўчаты праводзілі абрад варажбы на бягучую вясну і ўраджай.
Асноўны прадмет вяшчунства — лучнік, яго продкі выкарыстоўвалі, каб дабыць агонь і асвяціць жыллё. На платформе разводзілі вогнішча і глядзелі на дым, які павінен быў ісці ў комін лучніка. Потым назіралі, калі сцелецца ўгору — будзе лён доўгі і ладны. Яшчэ адзін абрад правялі жанчыны з Атраднага. «Будзілі» дрэва, абкладваючы вакол яго сухую льняную і жытнюю салому. Потым запальвалі яе, «праграваючы» карэнні, каб сокі пабеглі і новае жыццё прачнулася. Пасля таго як дрэва «разбудзілі», да яго звярталіся з просьбай аб добрым ураджаі — закідвалі на голле льняную салому і кастрыцу, якой некалі засыпалі гарышча. А дзяўчаты «палячылі» сырам дрэва ад хвароб і шкоднікаў, каб адзін з сімвалаў свята яшчэ доўга прастаяў.
Пакуль жаночая палавіна спявала песні і вітала вясну, мужчыны зладзілі вогнішча і спалілі пудзіла. Безумоўна, пасля ўсіх праведзеных абрадаў год абавязкова павінен быць з добрым ураджаем.
chacovitina@sb.by
