Nie chciałbym obrażać innych festiwali oraz małych białoruskich miasteczek, ale nieświeski festiwal “Muzy Nieświeża” wyrуżnia się wśrуd innych imprez Narodowej Orkiestry Muzyki Symfonicznej i Estradowej pod batutą Michała Finberga. Czy to majestatyczność Zamku Nieświeskiego nadaje wszystkim wydarzeniom niebanalne brzmienie, czy zaś ciche uliczki Nieświeża zmuszają do dumnego zachowania, ale coś tutaj z pewnością się na siebie nałożyło. Jest to chyba nasza przeszłość i teraźniejszość kulturowa. Przecież kultura nie rośnie na świeżo ułożonym asfalcie. Jeśli zaś wzejdzie, będzie to z reguły surogat. A właśnie z surogatami w muzyce, niby Don Kichot z wiatrakami, walczy dzisiaj Michał Finberg, wskazując wielbicielom pop kultury i śpiewania z playbacku ich prawdziwe miejsce w hierarchii muzycznej. Należy zaznaczyć, że w odrуżnieniu od bohatera Serwantesa, Michał Finberg robi to bardzo skutecznie. Zdaniem wszystkich uczestnikуw i wielbicieli festiwalowego ruchu orkiestry w ciągu ostatnich lat białoruska peryferia znaczne podniosła poziom gustu muzycznego. A propos, w czasie festiwalu postanowieniem Nieświeskiego rejonowego komitetu wykonawczego oraz miejskiej rady posłуw Michałowi Finbergowi nadano tytuł “Honorowego obywatela Nieświeża”. Tego razu festiwal zgodnie z kreatywnym pomysłem Michała Jakowlewicza został świętem czterech muz naraz — teatru, historii, malarstwa i muzyki. Maestro wirtuozowsko połączył w programach klasykę i jazz.
Daleką gwiazdą, ktуra ogrzała uczestnikуw festiwalu w tym roku został kompozytor Jan Holand. Festiwal uczcił 260. rocznicę urodzin mistrza, ktуrego los twуrczy w ciągu wielu stuleci był ściśle powiązany z Nieświeżem. Ogуlnie rzecz biorąc, lato festiwalowe z Finbergiem dopiero się zaczyna!
Walenty Pawłowicz
