Czas wybrał ich

Piкkne fajerwerki na poїegnanie i pekiсska Olimpiada przeszіa do historii. Analizuj± j± sportowcy i trenerzy, badaj± specjali¶ci i uczniowie, preperuj± i rozkіadaj± na komponenty, lubi± j± zwyciкscy i nienawidz± przegrani. Wielu juї my¶li o przyszіych igrzyskach — z nadziej±. Gdzie odbкdzie siк kolejna Olimpiada? Dla kogo¶ w Wankuwerze, dla kogo¶ w Londynie, ale dla nas, widzуw, nie ma to wiкkszego znaczenia. Igrzyska Olimpijskie to prawdziwe ¶wiкto. Mimo, їe kiedy¶ siк koсczy...

Dla Biaіorusinуw Olimpiada w Pekinie na zawsze zostanie wyj±tkowa: nigdy dot±d nasi sportowcy nie zdobywali czterech zіotych medali. Zawody w Pekinie staіy siк zwyciкskie dla Andrzeja Aramnowa (ciкїka atletyka), Oksany Mieсkowej (lekka atletyka), Aleksandra i Andrzeja Bogdanowiczуw (wio¶larstwo), Romana Pietruszenki, Wadyma Machniewa, Aleksego Abaіmasowa i Artura Litwiсczuka (wio¶larstwo). Lubimy wspominaж, jak byіo.

Biaіoruskie zіoto
Pierwszy zіoty medal przyniуsі nam Andrzej Aramnow — 20-letni sztangista z Borysowa. Mуgі “po prostu” zwyciкїyж i byliby¶my szczк¶liwi: dziesi±tego dnia Olimpiady sceptycy zaczкli mуwiж o klкsce, їe zіota Biaіorusini siк nie doczekaj±. A tu Andrzej trzykrotnie pobiі rekord ¶wiata! Jak to siк mуwi, dla pewno¶ci. Gіуwny trener biaіoruskich ciкїkoatletуw Aleksander Gonczarow powiedziaі od razu po wygranej: “Andrzej udowodniі, їe jest silny nie tylko pod wzglкdem fizycznym, ale i moralnym. Szczerze mуwiк, їe Andrzej Aramnow jest dla mnie ideaіem sportowca. Jestem dumny, їe urodziі siк i wychowaі na Biaіorusi!”
Andrzej sprawia wraїenie prostego biaіoruskiego chіopca — otwarty, dobroduszny i nie¶miaіy. Na spotkaniu w biaіoruskiej ambasadzie w Pekinie mуwiі o swoim zwyciкstwie bardzo cichym gіosem. Kto¶ poprosiі: “Proszк mуwiж gіo¶niej!” — Andrzej oblaі siк rumieсcem i powiedziaі: “Krкpujк siк”. Taki oto mistrz z rozzbrajaj±cym u¶miechem. Podczas tamtego spotkania, ktуre odbyіo siк kilka dni po zawodach, szczerze siк przyznaі, їe nie do koсca u¶wiadomiі swoj± wygran±. Przygotowania do niej byіy bardzo trudne: “Wіoїyіem tyle siі w tк Olimpiadк, tak duїo trenowaіem... Gdybym zaj±і jakie¶ inne miejsce, a nie pierwsze, byіoby mi bardzo przykro, poniewaї moi rywale, jak mi siк wydaje, wіoїyli w swуj wystкp duїo mniej wysiіku. Dlatego cieszк siк, їe mi siк udaіo”.
W¶rуd Biaіorusinуw, ktуrzy zdobyli zіoty medal, jest tylko jedna kobieta — Oksana Mieсkowa, miotaczka mіotem. Jak na tк dyscyplinк sportow±, Oksana wygl±da niezwykle, jest wysoka i zgrabna (najczк¶ciej miotaczki, jak to siк mуwi, maj± trochк ciaіa).
Pierwsza noc po zwyciкstwie byіa bezsenna: emocje nie dawaіy jej zasn±ж. “Jakie s± wraїenia? Rado¶ж, wzruszenie... Nie da siк tego opisaж”. Oksana jechaіa na Olimpiadк z pewn± obaw± — nie raz zawiodіa siк na swoich uczuciach: “Na mistrzostwa Europy jechaіam pewna, їe wygram zіoto. Nie udaіo siк. Dlatego nie liczyіam za bardzo na olimpijskie zіoto. Ale bardzo chciaіam”.
Kaїdy їoіnierz marzy zostaж generaіem, a kaїdy sportowiec marzy zdobyж zіoty medal. Oksana miaіa 14 lat, gdy po raz pierwszy sprуbowaіa smaku zwyciкstwa i bardzo siк jej spodobaі. Wtedy wygraіa na zawodach obwodowych i zrozumiaіa, їe potrafi i co najwaїniejsze chce i¶ж dalej, mieж nowe suksecy. Na razie nie potrafi powiedzieж, co bкdzie w Londynie, ale my¶li o tym.
...Finaі wy¶cigu kanadyjek dwуjek mкїczyzn na 1000 metrуw byі wprost dramatyczny. Wystarczy powiedzieж, їe jeden ze srebrnych zdobywcуw nie pojawiі siк na pode¶cie — zabraіa go karetka pogotowia: wycieсczenie organizmu. Wcze¶niej powiedziano by: wszystko oddaі zwyciкstwu. Bracia Aleksander i Andrzej Bogdanowicze rуwnieї nie szczкdzili zdrowia: po fenomenalnej mecie nie od razu weszli na podest. Ale znaleјli w sobie siіy: przecieї to na ich cze¶ж graі hymn narodowy. Takich chwil nie moїna przegapiж.
Tamten dzieс na wio¶larskim kanale w pekiсskim przedmie¶ciu Shunii moїna nazwaж biaіoruskim: wygraіa nie tylko kanadyjka dwуjka braci Bogdanowiczуw, ale i nasz kajak czwуrka — Aleksy Abaіmasow, Artur Litwiсczuk, Wadym Machniew, Roman Pietruszenko. Niesamowity sukces biaіoruskiej szkoіy.

Najsilniejsi ludzie
Zaczкіo siк od medalu zdobytego przez Anastazjк Nowikow± — wіa¶nie jej br±z staі siк pierwszym dla biaіoruskiej reprezentacji. Dla nas to byі niew±tpliwy sukces i wielka rado¶ж, a dla samej Anastazji ta rado¶ж pomieszaіa siк ze smutkiem — zamierzaіa zdobyж co najmniej srebro. Za to w odrуїnieniu od poprzednich mistrzostw nie musiaіa ofiarowaж swego warkocza: “Na mistrzostwach czкsto wygrywa nie ten, kto podnosi wiкcej, a ten, kto mniej waїy. Juї tyle siedziaіam w іaјni, їe organizm siк odwodniі: siedzк, pіaczк, a іzy nie pіyn± — nie zostaіo. Wtedy mуj trener zaproponowaі uci±ж warkocz. I od razu pozbyіam siк 200 gramуw — okazaіo siк, їe mam ciкїkie wіosy. Ale przed olimpijskim startem wszystko dobrze szіo, nie miaіam zbкdnej wagi, dlatego mogіam zostawiж warkocz”.
Gіуwny trener reprezentacji narodowej w ciкїkiej atletyce Aleksander Gonczarow jest dumny z podopiecznych. Mуwi, їe na tej Olimpiadzie udowodnili¶my caіemu ¶wiatu: na Biaіorusi mieszkaj± najsilniejsi ludzie. “Jestem dumny z naszych ludzi, naszego kraju. Kaskada ¶wiatowych rekordуw pobitych przez naszych sportowcуw na tej Olimpiadzie to sukces nas wszystkich — mуwi. — Ogarniaj± mnie bez pozornej skromno¶ci uczucia zwyciкzcy. Biaіorusini potrafi± wygrywaж, udowodnili¶my to po raz kolejny”.

Czy nasza reprezentacja mogіa zdobyж wiкcej nagrуd?
Pewnie mogіa, gdyby, ale nie warto tak mуwiж... Mniej wiкcej tak powiedziaі o swojej wzglкdnej poraїce lider ¶wiatowego sezonu w rzucie mіotem Iwan Cichon. Peіni±cy na Olimpiadzie w Pekinie obowi±zki kapitana zespoіu sportowiec nie zgodziі siк mуwiж o swoim wystкpie w trybie warunkowym. “Jest jak jest”. I nie trzeba szukaж sensacji.
Co innego, їe warto¶ж niektуrych medali mogіaby (a nawet powinna) byж wyїsza. Kasia Karsten sama nie rozumie, jak zostaіa trzecia. Cichon narzekaі na bуle krкgosіupa. Andrzej Rybakow nie narzekaі, nie musiaі — pobiі ¶wiatowy rekord, ale zostaі drugi. Tak siк zdarza w sporcie. Ale w przyszіo¶ci czeka Londyn, Andrzej jest mіodym i obiecuj±cym zawodnikiem, wierzymy w niego.
Maj± їal do sкdziуw szermierzy. Po raz kolejny Olimpiada nie byіa udana dla Natalii Cyliсskiej. Dymitr Kaspierowicz miaі szansк... Znowu wracamy do tego “gdyby”. Jednak Olimpiada, jak historia, nie lubi trybu warunkowego. Dlatego — czy warto? Sportowcy i trenerzy sami wszystko przeanalizuj±, wyci±gn± wnioski i — wierzymy! — na kolejnych igrzyskach bкd± w peіnej gotowo¶ci.

Nowe nazwiska
Warto przyjrzeж siк nazwiskom mistrzуw olimpijskich. Nie jest to “stara gwardia”. Nie licz±c Pietruszenki i Machniewa, ktуrzy zdobyli br±z w Atenach, i Aleksandra Bogdanowicza, ktуry rуwnieї tam wystкpowaі, pozostali to “poborowi”. Cieszy rуwnieї geografia: Borysуw, Bobrujsk, Jelizowo, Mozyrz, Kryczew, Mohylew, Homel. By znaleјж mieszkaсca Miсska w¶rуd pekiсskich laureatуw, trzeba dokіadnie przestudiowaж їyciorysy. To znaczy, їe sport rozwija siк w caіym kraju. Trenerzy szukaj± talentуw i znajduj± je. Niech tak bкdzie dalej.
Przeіom?
Gdy wiele lat temu Ben Johnson w biegu na 100 metrуw “wybiegі” z 10 sekund, mуwiono, їe ludzki organizm nie jest do tego zdolny. Sceptycy w pewnym stopniu mieli racjк: Johnsona przyіapano na dopingu. Zdyskwalifikowano go, olimpijski medal zabrano, rekord anulowano. Po tej historii biegacze nie raz udowadniali, їe pokonanie 100 metrуw mniej niї za 10 sekund to realno¶ж. Ale dla kogo? W Pekinie Usain Bolt pobiі trzy ¶wiatowe rekordy: dwa indywidualne — w biegu na 100 i 200 metrуw i we wspуіautorstwie — w skіadzie zespoіu Jamajki w sztafecie 4x100 metrуw. Dotychczas їaden sportowiec nie potrafiі tego zrobiж. Geniusz? Z caі± pewno¶ci±.
Specjali¶ci mуwi±, їe jest stworzony do biegania — jego budowa ciaіa idealnie siк nadaje dla sprintu. O dopingu nie ma mowy: Bolt przeszedі test i wynik byі negatywny.
Jak Jamajczyk jest stworzony do biegania, tak Amerykanin Michael Phelps do pіywania: ma dіugie rкce (w sensie dosіownym), stopy zginaj± siк pod wiкkszym k±tem, niї u innych zawodnikуw, serce jest mocniejsze i pіuca bardziej pojemne. Michael nie tylko zdobyі 8 zіotych medali, ale i pobiі (indywidualnie i w skіadzie zespoіu) siedem ¶wiatowych rekordуw i jeden olimpijski. Przed wygl±daj±cym wyj±tkowo przeciкtnie Phelpsem (pozory myl± — kryje siк za tym їelazna wola i charakter zwyciкzcy) wydawaіo siк, їe nikt nie pobije megarekordu Marca Spitza (7 zіotych medali na Olimpiadzie 1972 roku, rуwnieї w pіywaniu). Okazaіo siк, їe nie ma rzeczy niemoїliwych. Dzisiaj nie kosmonauci, lecz sportowcy wyprуbowuj± granice ludzkich moїliwo¶ci: Phelps i Bolt sprawiaj± wraїenie, їe moїliwo¶ci ludzkiego ciaіa s± nieograniczone. Jeszcze caіkiem niedawno wydawaіo siк, їe dotyczy to tylko rozumu.

Nieuchwytny sukces
Jak zestawiж іzy Darii Pczelnik i ogromn± rado¶ж Ireny Kulesz? Obie zajкіy na Olimpiadzie czwarte miejsce. Nikt raczej nie odwaїy siк nazwaж ich wystкp pechowym. Zarуwno Aleksander Badujew, gіуwny trener lekkoatletуw, jak i Aleksander Gonczarow, gіуwny trener ciкїkoatletуw, s± zadowoleni z wynikуw sportowcуw. My wszyscy jeste¶my zadowoleni.
Zwyciкstwa s± absolutne, poraїki wzglкdne. Dla kogo¶ “uczestnik olimpijskiego finaіu” juї brzmi jak nagroda, kto¶ inny uwaїa za poraїkк olimpijski br±z. Kto¶ zdobywaj±c srebrny medal uwaїa, їe przegraі zіoto, kto¶ inny, їe zdobyі srebro (jak nasz Andrzej Krawczenko w dziesiкcioboju — to medal pracoholika). Olimpiady s± ciekawe tym, їe potrafi± zaskoczyж: nie zawsze wygrywa najlepszy. Wszyscy mуwi± o іucie szczк¶cia, bez ktуrego nie sposуb siк obej¶ж.
Im bliїej koсca Olimpiady, tym mniej zostaje uczestnikуw. A wiкc przegranych na kaїdych igrzyskach jest wiкcej niї zwyciкzcуw. Jednak wіa¶nie “staty¶ci” tworz± atmosferк globalno¶ci. Moїna ile wlezie nabijaж siк z biegaczek z muzuіmaсskich paсstw, ubranych w dіugie dresy, koszulki z dіugimi rкkawami i hidїabami na gіowach. Czy mamy jednak prawo na drwiny? Juї to, їe przyjechaіy do Pekinu i wyst±piіy tu, to zwyciкstwo. Takich zwyciкzcуw na kaїdej Olimpiadzie jest wiкkszo¶ж. Kaїda poraїka rzeczywi¶cie jest wzglкdna. Czy mamy prawo do pretensji do Julii Niesterenko? Za cudo, ktуrego autorem zostaіa 4 lata temu, zawsze bкdzie zasіugiwaіa na szacunek. Chiсczycy rуwnieї kochaj± swojego biegacza na 110 metrуw przez pіotki Liu Xianga za taki wyczyn — zrobiі to, co wydawaіo siк niemoїliwe. Caіy kraj pіakaі razem z nim, kiedy musiaі zrezygnowaж z walki ze wzglкdu na kontuzjк. A my kochamy nasz± Juliк za to, їe walczyіa. I nadal to robi.
Nie mamy prawa zarzucaж czego¶ swoim sportowcom. Nawet tym, po kim spodziewali¶my siк wiкcej. Sami spodziewali siк po sobie wiкcej — walczyli, d±їyli, starali siк, ale... Wszystko moїe siк zdarzyж. Mistrzem olimpijskim chciaіy zostaж wszystkie nasze gwiazdy sportowe — nie mamy co do tego w±tpliwo¶ci. Dlatego mуwimy im wszystkim, dziкkujemy za wszystko, czego dokonali¶cie — dla siebie, dla nas i dla kraju.

Iness Pleskaczewska