“Czarne dziury” na służbie ludzkości?

“Istnieje na Ziemi energia o niewyobrażalnej mocy. Są to “czarne dziury”. “Dziura” o wielkości jądra atomowego to energia potężniejsza od jakiejkolwiek elektrowni atomowej. Wybuch jednej bomby otonowej to wybuch miliona bomb atomowych, gigantyczna katastrofa, śmierć miliona ludzi”.
Cytuję wystąpienie doktora habilitowanego nauk filozoficznych, pracownika Instytutu Filozofii Białoruskiej Akademii Nauk Aleksandra Trofimienki, ktуry z zawodu jest fizykiem. W przytoczonym cytacie jest jeden związek wyrazowy nieznany niespecjalistom — bomba otonowa. Termin “oton”, pochodny od skrуtu “ogуlna teoria względności”, wprowadził w 1971 roku radziecki uczony, jeden z twуrcуw bomby wodorowej akademik Jakow Zeldowicz, podkreślając wkład do astrofizyki Alberta Einsteina, ktуry jako jeden z pierwszych przypuszczał istnienie “czarnych dziur”. Obecnie jednak chodzi nie o istnienie monstrum kosmicznego, ktуre powstaje po wybuchu gwiazdy i wchłania całe galaktyki, lecz o jego malutką podobiznę, takie minimonstrum, ktуre powoduje wiele negatywnych zjawisk dotychczas nie mających naukowego wytłumaczenia.
— Na czele szeregu badaczy nowego zjawiska — mуwi Aleksander Trofimienko — stoi amerykański fizyk, noblista Stephen Hawking. W 1967 roku on, a jednocześnie z nim radzieccy fizycy Jakow Zeldowicz i Igor Nowikow, sformułowali hipotezę, ktуra głosiła, że z kosmosu mogą nadchodzić jądra będące pozostałością po Wielkim wybuchu. Wbijając się w ziemię i krążąc w jej wnętrzu po zawiłych labiryntach niczym spust powodują zjawiska, ktуrych wcześniej nauka nie potrafiła wytłumaczyć. Dzisiaj w świecie opracowano teorię, ktуra może wytłumaczyć wiele zjawisk. Swуj wkład do niej wnieśli rуwnież Białorusini i Rosjanie. Jestem wdzięczny wielu ze swoich rosyjskich kolegуw, z ktуrymi pracowałem nad tą teorią, zwłaszcza Aleksiejowi Starobińskiemu, Aleksandrowi Mastepanience i Igorowi Nowikowowi. Według białoruskiej koncepcji, rozpracowywanej od 1987 roku w ramach Sekcji Astronomicznej mińskiego oddziału wtedy jeszcze Ogуlnokrajowego Towarzystwa Geodezyjnego, małe “czarne dziury” to obiekty, ktуre początkowo były jądrami powstania ciał kosmicznych, w tym rуwnież naszej planety. Istnienie otonуw jest potwierdzone eksperymentalnie w niektуrych pracowniach świata, w tym także u nas. Razem z pracownikiem z Instytutu Fizyki Ziemi Igorem Naumienką-Bondarenką, twуrcą unikalnego sprzętu, zmierzyliśmy potencjał grawitacyjny Ziemi na Pamirze i Kaukazie i zarejestrowaliśmy periodyczne zmiany zapowiadane przez teorię otonуw: kiedy oton przelatuje w pobliżu sprzętu, istotnie zmienia jego wskazania. W innych pracowniach są prowadzone własne eksperymenty. Na przykład niedawno brytyjscy badacze z Uniwersytetu St. Andrews rozpoczęli eksperyment stworzenia “miniczarnych dziur” w warunkach laboratoryjnych. Innymi słowy, trwają poszukiwania prawdy.
Wszystko zaczęło się od morderczych fal. Nazwano tak zjawisko, kiedy w pewnym punkcie Światowego Oceanu, w ktуrym przed chwilą było cicho i spokojnie, ni stąd ni zowąd pojawia się gigantyczna fala. Biada okrętowi, ktуry na nią trafiał, nie każdy potrafił wytrzymać potężne uderzenie. Jeden przykład. W nocy z 1 na 2 stycznia 1997 roku w Morzu Japońskim przy pełnej ciszy na morzu rozpadł się na dwie części rosyjski tankowiec Nachodka. Aby złamać statek o długości 170 metrуw i szerokości 20 metrуw, potrzebne jest uderzenie o sile podobnej do tej, z ktуrą pędzący na pełnych obrotach statek wpada na skałę. Podobnych wypadkуw morskich jest mnуstwo.
Wybuch wulkanu Krakatau w 1883 roku zabił wszystkie żywe istoty w zasięgu 20 kilometrуw. Spowodowane kurzem wulkanicznym zachody, niebieskie Słońce i zielony Księżyc przez długi czas obserwowali mieszkańcy Chicago, Paryża, Gцteborgu. Jednak o wiele bardziej potężny był wybuch wulkanu Santoryn na położonej między Grecją a Kretą wyspie w 1400 roku p.n.e. Opowieść biblijna o ciemnościach egipskich dokładnie ukazuje sytuację tamtych dni: “Ciemności były na ziemi egipskiej przez trzy dni, nie widzieliśmy jeden drugiego, nikt nie wstawał z miejsca”. Santoryński popiуł znaleziono w pokładach gruntu w Azji Mniejszej i Afryce. Wynikiem szaleństwa Santoryna był koniec kultury kreteńsko-mykeńskiej oraz zagłada Atlantydy. Wspуłczesne obliczenia wykazały, że wybuch na Santorynie był potężniejszy od wybuchu miliona bomb atomowych zrzuconych na Hiroszimę. Wszystko to mieści się w formule Stephena Hawkinga, ktуry obliczył schemat wpływu otonуw na procesy kory ziemskiej.
— O wiele częściej otony powodują kataklizmy lokalne — mуwi Aleksander Trofimienko. — Wbijając się, na przykład, w pancerz lodowy Arktyka lub Antarktydy, wyrywają z niego ogromną bryłę lodu i wyrzucają daleko w morze. Na Białorusi w pobliżu Soligorska znajduje się bagno zwane bagnem diabła. Zasysa każdego, kto zbliży się bliżej niż na sto metrуw. Bagno przyciąga człowieka niczym magnez żelazo — jest to podobne do efektu wsysania substancji przez “czarną dziurę”. W historii odnotowano tysiące podobnych zjawisk nadzwyczajnych. Na przykład dziwny “deszcz” z ryb, żab, ziarna i innych rzeczy uniesionych kiedyś wysoko w gуrę na przekуr sile powszechnego ciążenia.
Jakow Zeldowicz w swoim czasie ogłosił następujący postulat: “Wszystkiemu, czego nie potrafimy wytłumaczyć, winne są “czarne dziury”. Akademik miał na myśli otony z ich nieobliczalnymi wyrzutami energii, przebijającymi nie tylko ląd i wodę, lecz także istoty żywe. Tym da się wytłumaczyć przerażające zjawisko samozapłonu ludzi.
W 1999 roku w windzie jednego z blokуw w Mińsku spłonął młody mężczyzna. Jego ubranie pozostało nieuszkodzone, a ściany i sufit kabiny nie były okopcone. Oficjalna statystyka odnotowała setki takich wypadkуw, kiedy najczęściej w domu, a czasami na zewnątrz, znajdowano garstkę popiołu, a obok nietknięte ubranie — wszystko, co pozostało po człowieku. Najbardziej dramatyczne są wypadki, kiedy człowiek zapala się na oczach innych ludzi. Właśnie tak stało się w Niemczech w 1986 roku z pastorem podczas mszy. Zaczął krzyczeć i za chwilę zamienił się w słup ognia. Ani ubranie, ani drewniane kościelne naczynia nie ucierpiały. Można sobie wyobrazić, co o tym mуwili parafianie, wielu z nich otwarcie oskarżyło duchownego o konszachty z diabłem. Dwa lata pуźniej o podobnym wypadku poinformowała stacja BBC. Na oczach wszystkich spłonęła 19letnia dziewczyna, ktуra tańczyła ze swoim chłopakiem. On i inni świadkowie wypadku wspominali: płomienie wyrywały się z jej wnętrza. Ubranie jak w innych wypadkach pozostało całe. Na świecie samozapłon powoduje śmierć 15–20 osуb rocznie. Pisze się o tym zjawisku bardzo rzadko, ponieważ nie ma oficjalnego wytłumaczenia naukowego. Jednak już w 1991 roku wtedy jeszcze doktor nauk Aleksander Trofimienko mуwił o śmierci ludzi powodowanej otonami lecącymi z kosmosu lub z głębi planety.
— Jeśli teoria opracowana przez Jakowa Zeldowicza, Igora Nowikowa, Stephena Hawkinga i uzupełniona przez białoruskich uczonych jest zgodna z prawdą — mуwi profesor Trofimienko –na podstawie zdjęć morderczych fal zrobionych z kosmosu teoretycznie dałoby się obliczyć tor lotu małych “czarnych dziur” wędrujących po Ziemi. Następnym krokiem natomiast, co nie jest wykluczone, byłoby wykorzystanie “czarnych dziur” na własną korzyść. Gdyby udało się dokładnie obliczyć tor lotu chociażby jednego otona z ogromną ilością energii można by sprуbować zbudować stację otonową. Takim to sposobem nosiciel zła zacząłby przynosić dobro ludzkości.
Brzmi nieco fantastycznie? Jednak proszę sobie przypomnieć: spory naukowcуw o możliwościach wykorzystania energii atomowej rozpoczęły się na długo przed pojawieniem się bomby atomowej i elektrowni atomowej.

Aleksander Iwanow[