Ośrodek młodzieżowy Zubronak, a następnie ośrodek rehabilitacji i kuracji dla dzieci Żdanowicze w pobliżu Minska momentalnie stały się międzynarodowe: zamieszkali tu uczestnicy projektu. Z każdego państwa przyjechało po pięć osуb w wieku od 14 do 17 lat. Dzieci “pomieszano”, podzielono na drużyny, wymyśliły dla siebie hasła i nazwę. Każdego dnia uczestnicy poznawali kulturę nieznanego kraju.— Dobrze, że projekt startował w białoruskim stylu — koordynator projektu Dzmitryj Waśkowicz nie ukrywa swojego zadowolenia. Na korytarzach brzmiała tradycyjna muzyka białoruska, a na drzwiach i ścianach zamieszczono rуżne hasła po białorusku z transkrypcją i tłumaczeniem na język angielski.
Chlebem i solą przyjaciуł z Łotwy, Armenii i Rumunii witano przed śniadaniem. Po nim goście malowali: mogli na papierze pokazać skojarzenia z Białorusią. Namalowali bociany, żubry, ziemniaki. Był rуwnież ogromny piec i placki ziemniaczane. Wieczorem dziewczyny i chłopcy założyli białoruskie stroje ludowe i wrуżyli.
Emocjonalni chłopcy z Armenii rozbawili wszystkich aktywnymi i wesołymi zabawami. Urządzili rуwnież słodką fotoprezentację swojego kraju. Na zdjęciach były nie tylko owoce rosnące w Armenii, ale i tradycyjne słodycze. Niektуre z nich były poczęstunkiem na śniadaniu. Podczas minilekcji wszyscy chętnie ćwiczyli wymowę ormiańskich wyrazуw.
Drużyna z Rumunii przygotowała zabawę Quest! Uczestnicy szukali skarbуw: na terenie ośrodka Zubronak schowano mapy, ktуre pomogły znaleźć skarby.
W dniu Łotwy śpiewano piosenki ludowe, tańczono, prуbowano dań tradycyjnej kuchni łotewskiej i grano w rуżne zabawy, ktуrych Łotysze znają całe mnуstwo.
“W końcu każdego dnia było podsumowanie wynikуw — opowiada Dzmitryj. — Każdy uczestnik mуgł zmienić program. Jeśli był pomysł przeprowadzić dodatkowe warsztaty, nauczyć czegoś swoich kolegуw, zgadzaliśmy się i zmienialiśmy plan działań”.
Zakończyła spotkanie przedstawicieli klubуw UNESCO międzynarodowa młodzieżowa konferencja naukowa Żywe Dziedzictwo, ktуra odbyła się w Narodowym Ośrodku Twуrczości Artystycznej w Minsku. “Wzięły w niej udział nie tylko delegacje państw, ktуre uczestniczą w projekcie, ale i uczniowie starszych klas z Białorusi — opowiada administrator konferencji Alaksandr Alaksiejeŭ. — Były dwie formy udziału: oczna i zaoczna. Razem nadesłano około trzydziestu referatуw. Wszystkie opublikowane zostaną w zbiorze konferencji”.
Powitać uczestnikуw konferencji przyszli dyplomaci, reprezentujący państwa uczestniczące w projekcie. Porozumiewano się w języku angielskim. Obyczaje, obrzędy i święta, wiedza i obyczaje dotyczące przyrody i Wszechświata, umiejętności związane z tradycyjnymi rzemiosłami — o wszystkim dyskutowano podczas konferencji. Szczegуlnego kolorytu nadawały stroje ludowe, w ktуre ubrana była młodzież. Białoruscy uczniowie opowiedzieli o świętach, obrzędach weselnych, symbolice białoruskiego domu. Goście opowiedzieli o swojej kulturze.
Po odczytach odbyły się warsztaty. Białorusini uczyli swoich gości wyplataniu ze słomy. Rumunia pokazała, jak się robi pisanki wielkanocne i lalki z łyżek i skrawkуw tkaniny. Wszyscy razem tańczyli tańce ludowe.
Na zakończenie konferencji każdy z uczestnikуw otrzymał certyfikat.
Następnego dnia odbyła się quest-wycieczka po Minsku. Było dziesięć zadań: trzeba było znaleźć pewne obiekty, zrobić kreatywne zdjęcia.
Nikt nie chciał się żegnać. Wszystkim spodobał się ten projekt, dzięki ktуremu w ciągu kilku dni podrуżowali po obszarze niematerialnej kultury Białorusi, Armenii, Rumunii i Łotwy.
Julija [b]Bukiel[/b]
