Трохгадовы Цімафей КАРДАШ і дванаццацігадовы Станіслаў МІХАЛАП не змаглі запрасіць нас у госці: у іх кватэры адключылі электрычнасць. Хлопцы сустракаюць нас дома ў роднай цёткі.Ад усяго сэрца
Каб зрабіць будні дзетак больш радаснымі, на кліч у інтэрнэце адгукнуліся дзясяткі чалавек — аказалася, неабыякавых людзей у нас нямала. Літаральна за некалькі дзён мы аб’ездзілі ўвесь Мінск і сабралі мноства вялікіх і маленькіх прэзентаў. Людзі дапамагалі хто чым мог: адны падарылі дзецям пухнатыя іглічныя дрэвы, другія купілі навагоднія ўпрыгажэнні — яркія цацкі, сярэбраны дожджык і гірлянды. Мяккія цацкі, канцылярскія тавары, кандытарскія вырабы, цукеркі, мандарыны — усё, што нам удалося сабраць, было не пад сілу падняць аднаму чалавеку.
«Гэта вельмі добрая справа! У наш час мы занадта моцна клапоцімся аб уласным дабрабыце і забываемся пра іншых людзей, якім трэба дапамагаць» — цытата з ліста Юліі Журавай, якая адной з першых адгукнулася на заклік паўдзельнічаць у акцыі.
Сям’я дзяўчыны адправілася на шопінг і набыла дзіцячыя шалікі, пальчаткі, кнігі, цэлы пакет цацак і прысмакаў. Валерыя Кляўко, маладая мама, таксама адразу звярнула ўвагу на маю публікацыю ў сетцы.
— Душа радуецца, што можна каму-небудзь дапамагчы і арганізаваць свята! Пайду пакаваць падарункі! — напісала мне Лера. Дарэчы, сваё слова стрымала!
Некалькі дзён падрыхтоўкі, дзясяткі паходаў у магазіны па «смачнасці», шмат пакетаў — машыну загрузілі пад завязку, захапілі з сабою добры настрой і паехалі віншаваць хлопчыкаў і дзяўчынак. Спіс адрасоў склалі ў Ленінскім РУУС Мінска. Участковыя інспектары міліцыі добра ведаюць мясцовых жыхароў і вылучылі тых дзяцей, каму ў гэтым годзе неабходна стварыць свята. Гісторыі дзетак расказваць не будзем, а проста іх душэўна павіншуем.
Госці дарагія!
Анастасія Чупрыс, лепшы ўчастковы інспектар міліцыі нашай краіны па выніках 2019 года, таксама ўзяла ўдзел у дзіцячым свяце — ведаючы дзетак, падрыхтавала імянныя прэзенты. Пераступаем парог маленечкага пакойчыка ў інтэрнаце, нас сустракаюць Арцём і Уладзімір Адамчукі. Малодшы вучыцца ў пачатковай школе, старэйшы — дзевяцікласнік.
— Я пра гэта марыў! — Арцём адкрыў пакет з падарункамі і адразу ўбачыў пенал для ручак і алоўкаў, які хацеў мець. Ужо не звяртаў увагі на прысмакі і цацкі — схапіў свой трафей і пабег разглядаць. Старэйшы брат пачаў распакоўваць падарункі.
— Вось гэта крута! — Вова перабірае скрынкі. У яркіх упакоўках — сэлфі-палкі, пазлы, папулярныя дзіцячыя наборы для вырошчвання крышталёў, каляровыя алоўкі, карамелькі і шакаладкі. Але і гэта яшчэ не ўсё: заносім у пакой вялікую скрынку з ёлкай і цацкамі — дзеці ў захапленні! Працуем усе разам — да працэсу далучаецца бацька сямейства Андрэй Мікалаевіч. Хлапчукі захоплена ўпрыгожваюць пушыстую прыгажуню, а мы ладзім ім прафесійную фотасесію на памяць.
Елку ўпрыгожваем усе разам — да працэсу далучаецца бацька сямейства Андрэй Мікалаевіч....Капітан міліцыі Анастасія Чупрыс праводзіць мяне на другі адрас — у госці да сямікласніцы Каці Сіваньковай. Дзяўчынка — разумніца! Займаецца ў музычнай школе, плануе пайсці ў мастацкую, а яшчэ добра вучыцца, дапамагае маме па доме, даглядае ката і сабаку.
— Дзякуй, мне вельмі прыемна, — Каця вельмі сціплая, напачатку бянтэжыцца. Яна рада новым аксесуарам — кашальку, шаліку, некалькім парам рукавіц, а таксама велізарнай колькасці прысмакаў. Планы на будучы год Каця агучвае неахвотна — каб не сурочыць. Але пазней прызнаецца: будзе добра вучыцца, таму што хоча стаць прафесійным псіхолагам, каб дапамагаць людзям.
Каця СІВАНЬКОВА рада новым аксесуарам — кашальку, шаліку, некалькім парам рукавіц, а таксама велізарнай колькасці прысмакаў.На доўгую памяць
Цімафей КАРДАШ разглядае прэзенты — бачна, наколькі прыемная яму наша ўвага.
Трохгадовы Цімафей Кардаш і дванаццацігадовы Станіслаў Міхалап не змаглі запрасіць нас у госці: у іх кватэры адключылі электрычнасць. Хлопцы сустракаюць нас дома ў роднай цёткі. Дзеці чакаюць з нецярпеннем — мы праходзім у пакой і бачым, як у іх загарэліся вочы, калі яны ўбачылі падарункі. Не цягнем — уручаем! Цімафей знаходзіць мяккую цацку і моцна абдымае снегавіка: разам з новым сябрам ахвотна пазіруе на камеру.
Станіслаў у той час разглядае іншыя прэзенты — бачна, наколькі прыемная хлопцу наша ўвага. Ён абдымае брата і дзякуе гасцям — робім агульны здымак на памяць і жадаем дзецям шчаслівага Новага года, хай усе мары здзяйсняюцца!
На гэтым акцыя не заканчваецца: падарункі працягваюць паступаць з розных куткоў краіны. Увесь студзень мы будзем прыходзіць у госці да дзяцей, якія маюць у гэтым асаблівую патрэбу.
«Так выдатна, што можна кагосьці ашчаслівіць, не прыкладваючы для гэтага шмат намаганняў. Адзін паход у магазін — і ўсё, ты амаль як Дзед Мароз для малога», — піша нам новая ўдзельніца акцыі.
«Я вырасла ў сям’і з невялікім дастаткам. На стол мама гатавала нам яблычны пірог, таму што гэта танна. Ён быў адзіным ласункам у навагоднія святы. Зараз, калі я вырасла і нядрэнна зарабляю, стараюся дапамагчы такім дзеткам. Нават некалькі шакаладак падымуць ім настрой, паверце! Ва ўсіх павінна быць шчаслівае дзяцінства, далучайцеся!» — актыўна заклікае прыняць удзел у нашай акцыі яшчэ адна неабыякавая мінчанка.
«Гадоў трыццаць таму ў мяне быў лепшы Новы год у жыцці — запомніўся, таму што на свята да нас дадому прыйшоў Дзед Мароз з велізарным мяшком падарункаў. Гэта быў суседскі дзядуля, які за свае грошы купляў прэзенты і цешыў вясковую дзятву. У памяці назаўсёды застануцца тыя яркія ўражанні. Планую сам апрануцца ў казачнага героя і з падарункамі пахадзіць па дамах», — прызнаецца Віталь, яшчэ адзін карыстальнік сеткі.
Дарэчы, стаць удзельнікам навагодняй акцыі можа кожны з вас. Для гэтага трэба сабраць пакет з падарункамі і асабіста ці з нашай дапамогай уручыць яго хлопчыкам і дзяўчынкам.
ypopko@sb.by
