Пераклічка удзельнікаў фестываля «Зов Полесья». Жыткавіцкі і Столінскі раёны

Беларусы са знакам якасці

Працавітыя і руплівыя, гасцінныя і шчодрыя… Менавіта такія паняцці сплецены ў характары палешукоў. Гэта яшчэ і адзін з самых багатых на таленты куточкаў Беларусі. Напрыклад, у Жыткавіцкім раёне дзейнічаюць 42 вакальныя калектывы, з якіх 37 носяць званне «народны»! Шмат талентаў і на Століншчыне. Лепшыя з іх будуць удзельнічаць у фестывалі «Зов Полесья».

Цеплыню дрэў адчуваюць і вучні

Міхаіл МЕЛЬНІЧЭНКА
Нож, разец, свердзел, сякера, піла… Колькі ж інструментаў павінен асвоіць разьбяр па дрэву, каб у яго руках падатлівы і мяккі матэрыял ператварыўся ў мастацкі твор! Міхаіл Мельнічэнка з аграгарадка Семенча мае спецыяльнасць механіка, любімай справай разбяра займаецца 12 гадоў, кіруе дзіцячым гуртком у Краснаборскім цэнтры культуры і вольнага часу. Першы раз паспрабаваў навуку яшчэ маленькім хлапчуком, школьны настаўнік Аляксандр Масла славіўся як сапраўдны майстар.

– Дрэва — жывы арганізм, да яго трэба адносіцца з душой, тады і яно аддае сваю цеплыню, — тлумачыць Міхаіл Мельнічэнка. — Я выкарыстоўваю асіну, алешыну і ліпу. Аднародная тэкстура, няма кантрасту на малюнках. Магу вызначыць з дасканаласцю да 90 працэнтаў, з якой драўніны выканана тая ці іншая работа. Нават у чужога майстра. Дзеці, якія з самага пачатку займаліся ў гуртку, ужо могуць самі чаму-небудзь навучыць. Думаю, что добрая традыцыя у нас будзе жыць доўга.
Уладзімір МАКАРЭВІЧ
Сем гадоў таму асвоіў складаную навуку і былы слесар, а зараз калега па працы Уладзімір Макарэвіч, якога таксама называюць майстрам-самародкам. Спецыялізуецца ён больш на вырабах прадметаў хатняга начынення: качалкі, стальніцы, лапаткі, лыжкі… На кірмашах, куды часта  яго запрашаюць, такі хадавы тавар разыходзіцца хутка.

Прыпяць знітоўвае вякі


Маленькая вёсачка Хільчыцы, ціхая і спакойная. Жыццё тут павольнае і размеранае, але толькі не ў мясцовым клубе. З удзельнікамі фальклорнага калектыву наўрад ці засмуткуеш альбо зможаш усядзець на месцы ад іх галасістых спеваў. Усяго 7 чалавек разам з акампаніятарам, а калі зацягнулі прама на вуліцы «Чаму ж не прыйшоў», грукат трактара на вясковай дарозе проста патануў у сіле і моцы іх галасоў. Касцюмы расшыты сваімі рукамі. На яскравым сонцы разнакаляровыя кветкі быццам расцвілі. Утварыўся ансамбль аж 68 гадоў таму!

Нават міні-канцэрт для карэспандэнта «Сельская газеты» правялі ў Семурадскім сельскім клубе — будынак 1953 года падобны на рэзідэнцыю казачнага героя. Відаць, працавалі сапраўдныя ювеліры-разьбяры.

Фальклорна-этнаграфічны ансамбль «Сцвіжанка».



Народным фальклорным этнаграфічным ансамблем «Сцвіжанка» кіруе Анастасія Рыдзецкая. Яна ж і галоўны саліст. Утварыла ансамбль у 1980 годзе Анна Лой, праз пару гадоў атрымалі званне «народны». Рэпертуар складаецца з традыцыйных песень, якія збіралі доўгі час у мясцовых жыхарак, а тыя, у сваю чаргу, данеслі спевы ад сваіх бабуль і маці.

Удзельнікі народнага фальклорнага калектыву «Хільчанка»

Вось так на працягу некалькіх дзясяткаў гадоў льюцца шматгалосныя напевы прама  з іх душы, такой шырокай і магутнай, як воды Прыпяці. Кажуць, можна бясконца глядзець на тое, як льецца вада і гарыць агонь. А мне хочацца дабавіць: можна бясконца слухаць, як спяваюць на Палессі.



Мастеровитый, сообразительный, талантливый. Кто такой?

Делегация от Столинщины на международном фестивале «Зов Полесья» в этом году будет очень представительной. А накануне мы побеседовали с художественным руководителем заслуженного любительского коллектива Беларуси ансамбля народной музыки «Выцінанка» Петром Остапчуком. В этом году он номинирован на присвоение звания «Ганаровы паляшук».

— Мы порадуем публику как лучшими номерами из репертуара, так и премьерами, — рассказал Петр Иванович. — Для нас главное — показать незаурядный характер полешука, одновременно мастеровитого, сообразительного и талантливого.

Заслуженный любительский коллектив«Выцінанка».

Ансамбль «Выцінанка» создан в 1981 году. В репертуаре — народные песни, произведения белорусских композиторов и зарубежных авторов. В 1992-м ему присвоили звание народного, а спустя 12 лет — «Заслуженный любительский коллектив Республики Беларусь». Ансамбль представляет Столинщину на разных фестивалях, смотрах, конкурсах. Очень успешными были гастроли в Италии, Казахстане, России и других странах. В Санкт-Петербурге выступили на сцене Государственной академической капеллы. Публика была в восторге.

Каждый номер столинские артисты тщательно шлифуют и накануне поездки на «Зов Полесья». Они неизменные участники каждого фестиваля в Лясковичах. Всегда умудряются изумить публику зажигательным выступлением.

Собираются на «Зов Полесья» и те столинцы, которым уже присвоено звание «Ганаровы паляшук». Председатель известного далеко за пределами района СПК «Федорский» Григорий Демко местный юмор, песни, традиции особо ценит и всегда поддерживает культработников:

— Только в нашем хозяйстве  действует несколько ярких творческих коллективов. При Доме культуры работают кружки, где взрослые и дети занимаются соломоплетением, изготавливают сувениры и другие поделки. Под руководством директора ДК Александра Борейко сельчане занимаются художественной самодеятельностью. Ни один праздник в Федорах, будь то «Дажынкі» или День деревни, не проходит без их участия. Мы помогаем этим коллективам, чтобы культурные традиции, доставшиеся нам от предков, не были утрачены.

Еще один «Ганаровы паляшук» от Столинщины — народный мастер Иван Супрунчик из деревни Теребличи. Он занимается редким ремеслом — высекает топором скульптуры из дерева и пишет философские картины. Усилиями Ивана Филипповича в населенном пункте создан уникальный музей народного искусства и быта, смотрителем которого он и является. Экспонатов здесь с каждым годом все больше. Некоторые работы будут выставлены в Лясковичах.

Начальник отдела идеологической работы и по делам молодежи Столинского райисполкома Светлана Пиво рассказала, что в делегации от района на «Зов Полесья» 80 человек. В их числе — коллективы художественной самодеятельности, участники недавнего пленэра гончаров в деревне Городная, народные умельцы.


kurets@sb.by
Фота Наталлі ЧАСАВІЦІНАЙ і райгазеты «Навiны Палесся»
Полная перепечатка текста и фотографий запрещена. Частичное цитирование разрешено при наличии гиперссылки.
Заметили ошибку? Пожалуйста, выделите её и нажмите Ctrl+Enter