Iван Антонавiч i Уладзiслава Васiльеўна Пугачовы з аграгарадка Цiманава нядаўна справiлi сапфiравае вяселле. Яны выхавалi васьмярых дзетак, якiя падарылi iм ужо дзесяць унукаў.
Жыццёвы шлях бацькоў — лепшы прыклад для нашчадкаў.
Здаецца, яны нiколi не сядзелi без справы. Пабудавалi хату, вялi гаспадарку, добрасумленна працавалi...
Iван Антонавiч пасадзiў у леспрамгасе нямала маладых дрэўцаў.
У скарбонцы дасягненняў Уладзiславы Васiльеўны, якая працавала даяркай, медаль “За добрасумленную працу”, медаль Мацярынства, ордэн «Мацярынская слава» 3-й ступенi.
Каля хаты Пугачовых быў прыгожы сад, а з часам бацькi разам з дзецьмi пасадзiлi яшчэ адзiн. Увесну белая квецень цешыла вока, а ўвосень радавала сям’ю добрым ураджаем садавiны. Працягваў Iван Антонавiч i радавую справу — пчалярства. Было нямала задумак, але...
Карэктывы ўнёс красавiк 1986 года. Пасля аварыi на ЧАЭС родная вёсачка Пугачовых Гарадзешня, што на Клiмаўшчыне, трапiла ў зону адсялення.
Аднак жыццё працягвалася...
Iван Антонавiч i Уладзiслава Васiльеўна пачалi асвойвацца на новым месцы. Яны атрымалi новы дом, самi пабудавалi лазню, упарадкавалi зямельны ўчастак, завялi гаспадарку. Чацвёра iх дзетак жывуць у адной мясцовасцi з бацькамi, астатнiя — у Магiлёве.
У Iвана Антонавiча ёсць i нямала розных захапленняў.
— Муж — вялiкi аматар цiхага палявання, — расказвае Уладзiслава Васiльеўна. — Ён ведае шмат грыбных i ягадных месцаў, таму заўжды прыходзiць дадому з поўнымi кошыкамi дароў лесу. Любiць Iван Антонавiч i гадзiнамi сядзець з вудай на беразе возера, гуляць у шахматы. Ёсць у яго i даўняе захапленне — гармонiк, з якiм не расстаецца больш чым сорак гадоў.
У гаспадынi спiс захапленняў таксама багаты. Сярод iх — вышыўка, вязанне, кулiнарыя.
Бацькоўская хата часта збiрае пад сваiм дахам дзяцей i ўнукаў. У такiя днi ў доме пахне пiрагамi, чуюцца гукi гармонiка, вясёлы гоман малых...