Umowa została podpisana w maju 2007 roku w Mińsku. Minister edukacji Alersander Radźkow poinformował, że jego podpisanie było związane z koniecznością zbudowania rуwnoprawnych stosunkуw partnerskich w kwestii uzdrowienia dzieci na poziomie organizacji państwowych. Na Białorusi odpowiedzialność za uzdrowienie naszych obywateli niepełnoletnich za granicą ponoszą Departament ds. Działalności Humanitarnej, Zarząd Sprawami Prezydenta, Ministerstwa Edukacji, Ochrony Zdrowia, Pracy oraz Obrony Socjalnej, miejscowe organy wykonawcze oraz zarządzające. We Włoszech uzdrowienie dzieci z Białorusi to była prywatna inicjatywa ludzi oraz organizacji pozarządowych. Oprуcz tego, prawo włoskie dawało możliwość odbierania dzieci białoruskich, ktуre znajdowały się tam dla uzdrowienia, jako pozbawionych nadzoru, ktуry to fakt stał się przyczyną ich nielegalnego pozostawienia u siebie. “Dlatego w umowie został dokładnie określony status naszych dzieci jako obywateli białoruskich, mających przedstawicieli pełnomocnych” — powiedział minister. Według Aleksandra Radźkowa, przyjęcie dzieci białoruskich było odbierane przez wiele rodzin włoskich jako podstawa dla adopcji międzynarodowej. Dlatego podpisany dokument jednoznacznie rozdzielił proces uzdrowienia za granicą i adopcji międzynarodowej. Przyjmujące rodziny włoskie zostały zapoznane z pozycją strony białoruskiej, ktуra polega na tym, że przyjęcie dzieci dla uzdrowienia nie daje prawa ich adopcji.
Rуwnież w umowie przedstawione są gwarancje stron tytułem powrotu dzieci do kraju po wyzdrowieniu o właściwym czasie, omуwione są zagadnienia świadczenia pomocy lekarskiej małym Białorusinom, ktуrzy znajdują się na uzdrowieniu we Włoszech.
