Дакрануцца да рарытэта мы змаглі дзякуючы Марыі Міцкевіч — менавіта ў яе ўжо шмат часу захоўваюцца рукапісы, над якімі Міхась Міцкевіч працаваў каля дзесяці гадоў.
Музей кнігі, што знаходзіцца на трэцім паверсе Нацыянальнай бібліятэкі, — сапраўдная скарбніца ведаў. Учора яго наведалі дзясяткі гасцей, якія з глыбокай павагай разглядалі стэнд з чатырма просценькімі сшыткамі ў лінейку. На зялёнай вокладцы аднаго з іх скотчам прылеплены белы кавалачак паперкі: «Святое Евангелле паводле Марка». На злёгку пажоўклых старонках каліграфічным почыркам выведзена кожная літара, кожная кропка над «і». За думкай аўтара можна прасачыць па яго пяры: некаторыя словы закрэслены па некалькі разоў, дзесьці ёсць удакладненні на палях. Дакрануцца да рэліквіі мы змаглі дзякуючы Марыі Міцкевіч — менавіта ў яе ўжо шмат часу захоўваюцца рукапісы, над якімі Міхась Міцкевіч працаваў каля дзесяці гадоў. У гонар Дня роднай мовы, калі мы ўсе ўзгадваем матчына слова, свае карані і нейкія знакавыя помнікі пісьменства, Марыя Міхайлаўна прэзентавала гэтыя ўнікальныя сшыткі.
— Хацелася б добрым словам успомніць нашых дзядоў, знакамітых людзей краіны, якія ўсё сваё жыццё шанавалі Беларусь, — пачала сустрэчу Марыя Міцкевіч. — Нават адзін з апошніх лістоў Якуба Коласа быў прысвечаны роднай мове. У ім ёсць такія словы: «Найлепшым духоўным багаццем народа з’яўляецца яго мова. У ёй адлюстроўвалася гісторыя народа, яго працоўнае жыццё, яго барацьба, яго смутак і радасць, яго прырода, яго любоў і яго гнеў». У знакамітага пісьменніка было 4 браты і 4 сястры, але только Міхась, як і сам Колас, паступіў у Нясвіжскую настаўніцкую семінарыю і стаў пісьменнікам.
На злёгку пажоўклых старонках каліграфічным почыркам выведзена кожная літара, кожная кропка над «і».
Марыя Міхайлаўна паведаміла, што, калі Міхась Міцкевіч з хваляй эміграцыі трапіў у ЗША, ён там рэдагаваў газету, выдаваў часопіс і рабіў шмат іншай працы:— Акрамя таго, ён быў апекуном мясцовага сабора Святога Кірылы Тураўскага. Таму для прыхаджан сваёй царквы пачаў перакладаць кнігі на беларускую мову. Галоўным яго тварэннем сталі гэтыя чатыры сшыткі Евангелля. У іх ёсць некаторыя выкрэсліванні, таму што аўтар кожны раз перапраўляў сваю працу, шукаў новыя словы. Гэта быў сапраўдны падарунак роднай царкве.
Пакідаючы гасцей сам-насам з рэліквіяй, Марыя Міхайлаўна адзначыла: «Прыемна, што гэтыя рукапісы дэманструюцца тут, у Нацыянальнай бібліятэцы. З дапамогай супрацоўнікаў мы адсканіравалі сшыткі, таму чытачы могуць ужо сёння паглядзець іх у аблічбаваным выглядзе».
Дарэчы, пасля прэзентацыі Марыя Міцкевіч забрала рукапісы, каб аддаць іх выдаўцам. Будзем спадзявацца, што неўзабаве мы ўбачым факсімільнае выданне ўсіх чатырох частак Евангелля на беларускай мове.
glushko@sb.by