Павал Касцюкевiч. План Бабарозы. 2016.
Распавесцi гiсторыю эпохi праз лёсы бабуль–дзядуль? Чаму не? Тым больш калi кожны з персанажаў каларытны i архетыповы: Бабароза, Бабагруня, Дзедлёня, Дзядзюля, Бабадора... Менавiта так, у адно слова. Чатыры пакаленнi рода, у якiм пераплялiся розныя нацыянальнасцi. Чатыры пакаленнi, якiя жывуць у Мiнску — i не могуць прыняць гэтае месца, зжыцца з iм. Бо ў кожнага з бабуль–дзядоў свая мара, як мусiць выглядаць iдэальнае месца для жыцця. Ленiнградская шматпакаёвая кватэра, мiстычны Iерусалiм, драўляныя харомы на поўначы Расii, старажытны Кракаў... Адзiны ўнук гадуецца на расповедах, у першую чаргу, бабуль. Уладная Бабароза, матрыярх, трымае ў сваiх ярка нафарбаваных кiпцях усё сямейства. Яна, былая прыбiральшчыца ў рэстаране, адседзела за раскраданне сацыялiстычнай уласнасцi i была шчаслiвая, што забралi не ў якасцi жонкi «ворага народу». Бабанадзя пасля таго, як яе маленькую падчас акупацыi фашыст змусiў лiзаць сабе боты, зрабiлася «дзiўнай» i ненавiдзiць мужчын. Дае ўнуку ўрокi ангельскай мовы з умовай, што той будзе падчас заняткаў лiчыць сябе шведкай Iнгварай з Мальмё i апранаць спаднiцу... Бабагруня вельмi любiць карцiну Пукiрава «Няроўны шлюб», а падчас вайны дапамагала падпольшчыкам... Дарэчы, аўтар кажа, што гэта рэальная гiсторыя яго бабулi, якая ўдзельнiчала ў замаху на наступнiка Кубэ Готберга. Ордэн Тых, Хто Самi Усё Разумеюць, спрабуе кiраваць i лёсам Iгара–Iгаля, а герой спрабуе вырвацца з–пад улады «абагуленай Бабамамы». Ездзiць на спатканнi з каханай жанчынай Ронi, выкарыстоўваючы мiжнародныя культурныя семiнары–фестывалi. Для чаго даводзiцца нават прыдумаць сцёбны праект пра «беларускi каўтун», як сiмвал ментальнасцi. Iгар шукае ўласную iдэнтычнасць. Але ў вынiку разумее, што яго месца там, дзе на мiнскiх могiлках у габрэйскiм сектары пахаваныя ягоныя бабулi i дзядулi. У тым лiку Бабароза, беларуска, якая патрабавала, каб яе лiчылi рускай, а пасля дамаглася, каб быць пахаванай як габрэйка. Вобразная мова, шмат алюзiй i шмат падстаў для роздуму.
Ален де Боттон. Утешение философией. Москва, Эксмо.
Созданная на основе серии телевизионных передач книга современного швейцарского философа Алена де Боттона предлагает философию в качестве... лекарства. Шесть глав — шесть «утешений» от философии. В каждом случае поможет кто–то из мыслителей. Тем, кто не пользуется популярностью, — Сократ, спокойно принявший яд от ненавидевших его афинян. Те, кто страдает от безденежья, — пообщайтесь с Эпикуром, внимательно перечитайте абсурдный список того, что необходимо для счастья, и улыбнитесь. Тот, кто страдает от жизненных неудач, должен свести знакомство со стоиком Сенекой. Рассудительный Монтень — лучший собеседник для того, кто чувствует себя не соответствующим требованиям. Тех, чье сердце разбито, утешит Шопенгауэр. И не только цитатами. Боттон иллюстрирует все примерами из нашей жизни — двое знакомятся в аэропорту, муж и жена выясняют, чья очередь заниматься ребенком... Тут же факты биографии самого Шопенгауэра плюс многочисленные иллюстрации. Завершается книга знакомством с Ницше. Ему есть что предложить тем, кто испытывает невзгоды. Написано с юмором. Уж точно не о бронзе и котурнах вспомнишь, читая признание автора, как Монтень утешил его после того, как не смог заняться любовью с подружкой на пляже в Португалии. Книга не для тех, кто ищет особого научного погружения, но жить после нее немного легче, а знаний немного больше.
Издания для обзора предоставлены книжным магазином «Академическая книга», Минск, пр-т Независимости, 72.
Советская Белоруссия № 252 (25134). Пятница, 30 декабря 2016
